εφικτός

Greek

Adjective

εφικτός • (efiktós) m (feminine εφικτή, neuter εφικτό)

1. feasible, obtainable, possible, achievable

   Antonym: ανέφικτος (anéfiktos)

Declension

Declension of εφικτός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	εφικτός •	εφικτή •	εφικτό •	εφικτοί •	εφικτές •	εφικτά •
genitive	εφικτού •	εφικτής •	εφικτού •	εφικτών •	εφικτών •	εφικτών •
accusative	εφικτό •	εφικτή •	εφικτό •	εφικτούς •	εφικτές •	εφικτά •
vocative	εφικτέ •	εφικτή •	εφικτό •	εφικτοί •	εφικτές •	εφικτά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εφικτός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εφικτός, etc.)