εἰσβάλλω

Ancient Greek

Alternative forms

• ἐσβάλλω (esbállō) — Ionic, Old Attic

Etymology

εἰσ- (eis-, “into”) +‎ βᾰ́λλω (bállō, “to throw”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /eːz.bál.lɔː/ → /izˈβal.lo/ → /izˈva.lo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /eːz.bál.lɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /izˈbal.lo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /izˈβal.lo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /izˈval.lo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /izˈva.lo/

Verb

εἰσβᾰ́λλω • (eisbállō)

1. to throw into
2. (of an army) to assault, invade
3. (of a river) to empty into
4. to begin

Inflection

   Present: εἰσβᾰ́λλω

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εἰσβᾰ́λλω	εἰσβᾰ́λλεις	εἰσβᾰ́λλει	εἰσβᾰ́λλετον	εἰσβᾰ́λλετον	εἰσβᾰ́λλομεν	εἰσβᾰ́λλετε	εἰσβᾰ́λλουσῐ(ν)
	subjunctive	εἰσβᾰ́λλω	εἰσβᾰ́λλῃς	εἰσβᾰ́λλῃ	εἰσβᾰ́λλητον	εἰσβᾰ́λλητον	εἰσβᾰ́λλωμεν	εἰσβᾰ́λλητε	εἰσβᾰ́λλωσῐ(ν)
	optative	εἰσβᾰ́λλοιμῐ	εἰσβᾰ́λλοις	εἰσβᾰ́λλοι	εἰσβᾰ́λλοιτον	εἰσβᾰλλοίτην	εἰσβᾰ́λλοιμεν	εἰσβᾰ́λλοιτε	εἰσβᾰ́λλοιεν
	imperative		εἴσβᾰλλε	εἰσβᾰλλέτω	εἰσβᾰ́λλετον	εἰσβᾰλλέτων		εἰσβᾰ́λλετε	εἰσβᾰλλόντων
		active
infinitive		εἰσβᾰ́λλειν
participle	m	εἰσβᾰ́λλων
	f	εἰσβᾰ́λλουσᾰ
	n	εἰσβᾰ́λλον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: εἰσέβᾰλλον

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εἰσέβᾰλλον	εἰσέβᾰλλες	εἰσέβᾰλλε(ν)	εἰσεβᾰ́λλετον	εἰσεβᾰλλέτην	εἰσεβᾰ́λλομεν	εἰσεβᾰ́λλετε	εἰσέβᾰλλον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: εἰσέβᾰλον, εἰσεβλήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εἰσέβᾰλον	εἰσέβᾰλες	εἰσέβᾰλε(ν)	εἰσεβᾰ́λετον	εἰσεβᾰλέτην	εἰσεβᾰ́λομεν	εἰσεβᾰ́λετε	εἰσέβᾰλον
	subjunctive	εἰσβᾰ́λω	εἰσβᾰ́λῃς	εἰσβᾰ́λῃ	εἰσβᾰ́λητον	εἰσβᾰ́λητον	εἰσβᾰ́λωμεν	εἰσβᾰ́λητε	εἰσβᾰ́λωσῐ(ν)
	optative	εἰσβᾰ́λοιμῐ	εἰσβᾰ́λοις	εἰσβᾰ́λοι	εἰσβᾰ́λοιτον	εἰσβᾰλοίτην	εἰσβᾰ́λοιμεν	εἰσβᾰ́λοιτε	εἰσβᾰ́λοιεν
	imperative		εἴσβᾰλε	εἰσβᾰλέτω	εἰσβᾰ́λετον	εἰσβᾰλέτων		εἰσβᾰ́λετε	εἰσβᾰλόντων
passive	indicative	εἰσεβλήθην	εἰσεβλήθης	εἰσεβλήθη	εἰσεβλήθητον	εἰσεβληθήτην	εἰσεβλήθημεν	εἰσεβλήθητε	εἰσεβλήθησᾰν
	subjunctive	εἰσβληθῶ	εἰσβληθῇς	εἰσβληθῇ	εἰσβληθῆτον	εἰσβληθῆτον	εἰσβληθῶμεν	εἰσβληθῆτε	εἰσβληθῶσῐ(ν)
	optative	εἰσβληθείην	εἰσβληθείης	εἰσβληθείη	εἰσβληθεῖτον, εἰσβληθείητον	εἰσβληθείτην, εἰσβληθειήτην	εἰσβληθεῖμεν, εἰσβληθείημεν	εἰσβληθεῖτε, εἰσβληθείητε	εἰσβληθεῖεν, εἰσβληθείησᾰν
	imperative		εἰσβλήθητῐ	εἰσβληθήτω	εἰσβλήθητον	εἰσβληθήτων		εἰσβλήθητε	εἰσβληθέντων
		active					passive
infinitive		εἰσβᾰλεῖν					εἰσβληθῆναι
participle	m	εἰσβᾰλών					εἰσβληθείς
	f	εἰσβᾰλοῦσᾰ					εἰσβληθεῖσᾰ
	n	εἰσβᾰλόν					εἰσβληθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: εἰσβέβληκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εἰσβέβληκᾰ	εἰσβέβληκᾰς	εἰσβέβληκε(ν)	εἰσβεβλήκᾰτον	εἰσβεβλήκᾰτον	εἰσβεβλήκᾰμεν	εἰσβεβλήκᾰτε	εἰσβεβλήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	εἰσβεβλήκω	εἰσβεβλήκῃς	εἰσβεβλήκῃ	εἰσβεβλήκητον	εἰσβεβλήκητον	εἰσβεβλήκωμεν	εἰσβεβλήκητε	εἰσβεβλήκωσῐ(ν)
	optative	εἰσβεβλήκοιμῐ, εἰσβεβληκοίην	εἰσβεβλήκοις, εἰσβεβληκοίης	εἰσβεβλήκοι, εἰσβεβληκοίη	εἰσβεβλήκοιτον	εἰσβεβληκοίτην	εἰσβεβλήκοιμεν	εἰσβεβλήκοιτε	εἰσβεβλήκοιεν
	imperative		εἰσβέβληκε	εἰσβεβληκέτω	εἰσβεβλήκετον	εἰσβεβληκέτων		εἰσβεβλήκετε	εἰσβεβληκόντων
		active
infinitive		εἰσβεβληκέναι
participle	m	εἰσβεβληκώς
	f	εἰσβεβληκυῖᾰ
	n	εἰσβεβληκός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: εἰσεβεβλήκειν

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εἰσεβεβλήκειν, εἰσεβεβλήκη	εἰσεβεβλήκεις, εἰσεβεβλήκης	εἰσεβεβλήκει(ν)	εἰσεβεβλήκετον	εἰσεβεβληκέτην	εἰσεβεβλήκεμεν	εἰσεβεβλήκετε	εἰσεβεβλήκεσᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

• → Greek: εισβάλλω (eisvállo) (learned)

Further reading

• “εἰσβάλλω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “εἰσβάλλω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “εἰσβάλλω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter