ηγεμονικός
See also: ἡγεμονικός
Greek
editPronunciation
edit- IPA(key): /i.ʝe.mo.niˈkos/
- Hyphenation: η‧γε‧μο‧νι‧κός
- Homophone: ηγεμονικώς (igemonikós)
Adjective
editηγεμονικός • (igemonikós) m (feminine ηγεμονική, neuter ηγεμονικό)
Declension
editDeclension of ηγεμονικός
number case \ gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | ηγεμονικός • | ηγεμονική • | ηγεμονικό • | ηγεμονικοί • | ηγεμονικές • | ηγεμονικά • |
genitive | ηγεμονικού • | ηγεμονικής • | ηγεμονικού • | ηγεμονικών • | ηγεμονικών • | ηγεμονικών • |
accusative | ηγεμονικό • | ηγεμονική • | ηγεμονικό • | ηγεμονικούς • | ηγεμονικές • | ηγεμονικά • |
vocative | ηγεμονικέ • | ηγεμονική • | ηγεμονικό • | ηγεμονικοί • | ηγεμονικές • | ηγεμονικά • |
Related terms
edit- ηγεμονικά (igemoniká, adverb)
- ηγεμονικότητα f (igemonikótita)
- ηγεμονικώς (igemonikós, adverb) formal', ancient ἡγεμονικῶς (hēgemonikôs)
- and see: ηγεμόνας m (igemónas, “prince, ruler”)
Further reading
edit- ηγεμονικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language