θαρσῶν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tʰar.sɔ̂ːn/ → /θarˈson/ → /θarˈson/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tʰar.sɔ̂ːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tʰarˈson/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /θarˈson/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /θarˈson/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /θarˈson/

Participle

θαρσῶν • (tharsôn) m (feminine θαρσοῦσᾰ, neuter θαρσοῦν); first/third declension

1. present active participle contracted of θαρσέω (tharséō)

Declension

First and third declension of θαρσῶν; θαρσοῦσᾰ; θαρσοῦν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		θαρσῶν tharsôn	θαρσοῦσᾰ tharsoûsa	θαρσοῦν tharsoûn		θαρσοῦντε tharsoûnte	θαρσούσᾱ tharsoúsā	θαρσοῦντε tharsoûnte		θαρσοῦντες tharsoûntes	θαρσοῦσαι tharsoûsai	θαρσοῦντᾰ tharsoûnta
Genitive		θαρσοῦντος tharsoûntos	θαρσούσης tharsoúsēs	θαρσοῦντος tharsoûntos		θαρσούντοιν tharsoúntoin	θαρσούσαιν tharsoúsain	θαρσούντοιν tharsoúntoin		θαρσούντων tharsoúntōn	θαρσουσῶν tharsousôn	θαρσούντων tharsoúntōn
Dative		θαρσοῦντῐ tharsoûnti	θαρσούσῃ tharsoúsēi	θαρσοῦντῐ tharsoûnti		θαρσούντοιν tharsoúntoin	θαρσούσαιν tharsoúsain	θαρσούντοιν tharsoúntoin		θαρσοῦσῐ / θαρσοῦσῐν tharsoûsi(n)	θαρσούσαις tharsoúsais	θαρσοῦσῐ / θαρσοῦσῐν tharsoûsi(n)
Accusative		θαρσοῦντᾰ tharsoûnta	θαρσοῦσᾰν tharsoûsan	θαρσοῦν tharsoûn		θαρσοῦντε tharsoûnte	θαρσούσᾱ tharsoúsā	θαρσοῦντε tharsoûnte		θαρσοῦντᾰς tharsoûntas	θαρσούσᾱς tharsoúsās	θαρσοῦντᾰ tharsoûnta
Vocative		θαρσῶν tharsôn	θαρσοῦσᾰ tharsoûsa	θαρσοῦν tharsoûn		θαρσοῦντε tharsoûnte	θαρσούσᾱ tharsoúsā	θαρσοῦντε tharsoûnte		θαρσοῦντες tharsoûntes	θαρσοῦσαι tharsoûsai	θαρσοῦντᾰ tharsoûnta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		θαρσούντως tharsoúntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.