θεομηνία

Greek

Etymology

Learnedly, from Ancient Greek θεομηνία (theomēnía, “wrath of god”). From θεο- (theo-) + μῆν(ις) f (mên(is), “wrath”) + -ία (-ía)

Noun

θεομηνία • (theominía) f (plural θεομηνίες)

1. disaster from natural causes

   Synonym: καταστροφή (katastrofí)

Declension

declension of θεομηνία

case     \     number	singular	plural
nominative	θεομηνία •	θεομηνίες •
genitive	θεομηνίας •	θεομηνιών •
accusative	θεομηνία •	θεομηνίες •
vocative	θεομηνία •	θεομηνίες •