θρόνων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tʰró.nɔːn/ → /ˈθro.non/ → /ˈθro.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tʰró.nɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈtʰro.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈθro.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈθro.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈθro.non/

Noun

θρόνων • (thrónōn) m

1. genitive plural of θρόνος (thrónos)

Greek

Noun

θρόνων • (thrónon) m

1. Genitive plural form of θρόνος (thrónos).