ιατρός

See also: ἰατρός

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ἰατρός (iatrós, “doctor”). Doublet of γιατρός (giatrós).

Pronunciation

• IPA^(key): /i.aˈtɾos/
• Hyphenation: ι‧α‧τρός

Noun

ιατρός • (iatrós) m or f (plural ιατροί)

1. (formal) Alternative form of γιατρός (giatrós)

Declension

Declension of ιατρός

	singular	plural
nominative	ιατρός •	ιατροί •
genitive	ιατρού •	ιατρών •
accusative	ιατρό •	ιατρούς •
vocative	ιατρέ •	ιατροί •

Related terms

• αστίατρος m (astíatros, “municipal doctor”)
• ιατρεία f (iatreía, “cure”)
• ιατρείο n (iatreío, “clinic, doctor's surgery”)
• ιατρεύω (iatrévo, “to cure, to heal”)
• ιατρικά (iatriká, “medically”, adverb)
• ιατρική f (iatrikí, “medicine”, field of study)
• ιατρικό n (iatrikó, “medication”)
• ιατρικός (iatrikós, “medical”, adjective)
• ιατρικώς (iatrikós, “medically”, adverb)
• ιατρογενής (iatrogenís, “iatrogenic”, adjective)
• ιατροδικαστή f (iatrodikastí, “forensic science”)
• ιατροδικαστής m or f (iatrodikastís, “forensic scientist”)
• ιατροδικαστική f (iatrodikastikí, “forensic pathology”)
• ιατροδικαστικός (iatrodikastikós, “forensic”, adjective)
• ιατροδικαστίνα f (iatrodikastína, “forensic scientist”)
• ιατροδικάστρια f (iatrodikástria, “forensic scientist”)
• ιατρόσημο n (iatrósimo, “caduceus symbol”)
• ιατροσόφιο n (iatrosófio)
• ιατροσυμβούλιο n (iatrosymvoúlio, “medical board”)
• ιατροσύνεδρος m (iatrosýnedros)
• ιατροφαρμακευτικός (iatrofarmakeftikós, adjective)
• ιατροφιλόσοφος m (iatrofilósofos, “medicine philosopher”, obsolete)
• -ίατρος (-íatros, suffix)
• ιατρο- (iatro-, prefix)
• and see: γιατρός m (giatrós, “doctor”, informal)

Further reading

• ιατρός on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el