ισομερής

Greek

Etymology

From Koine Greek ἰσομερής (isomerḗs).

Adjective

ισομερής • (isomerís) m (feminine ισομερής, neuter ισομερές)

1. of equal parts
2. (chemistry) isomeric

Declension

Declension of ισομερής

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ισομερής •	ισομερής •	ισομερές •	ισομερείς •	ισομερείς •	ισομερή •
genitive	ισομερούς • / ισομερή •	ισομερούς •	ισομερούς •	ισομερών •	ισομερών •	ισομερών •
accusative	ισομερή •	ισομερή •	ισομερές •	ισομερείς •	ισομερείς •	ισομερή •
vocative	ισομερή • / ισομερής •	ισομερής •	ισομερές •	ισομερείς •	ισομερείς •	ισομερή •