κάταγμα

Greek

Etymology

From Ancient Greek κάταγμα (kátagma).

Noun

κάταγμα • (kátagma) n (plural κατάγματα)

1. (medicine) fracture, break (bone injury)

Declension

Declension of κάταγμα

	singular	plural
nominative	κάταγμα •	κατάγματα •
genitive	κατάγματος •	καταγμάτων •
accusative	κάταγμα •	κατάγματα •
vocative	κάταγμα •	κατάγματα •