κάτοικε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ká.toi̯.ke/ → /ˈka.ty.ce/ → /ˈka.ti.ce/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ká.toi̯.ke/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈka.ty.ke/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈka.ty.ce/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈka.ty.ce/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈka.ti.ce/

Noun

κάτοικε • (kátoike)

1. vocative singular of κάτοικος (kátoikos)