κακοστόμαχον

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.kos.tó.ma.kʰon/ → /ka.kosˈto.ma.xon/ → /ka.kosˈto.ma.xon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.kos.tó.ma.kʰon/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.kosˈto.ma.kʰon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.kosˈto.ma.xon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.kosˈto.ma.xon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.kosˈto.ma.xon/

Adjective

κᾰκοστόμᾰχον • (kakostómakhon)

1. neuter nominative singular of κακοστόμαχος (kakostómakhos)