κακοστόμαχος

Ancient Greek

Etymology

From κᾰκο- (kako-, “bad”) +‎ στόμᾰχος (stómakhos, “stomach”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.kos.tó.ma.kʰos/ → /ka.kosˈto.ma.xos/ → /ka.kosˈto.ma.xos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.kos.tó.ma.kʰos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.kosˈto.ma.kʰos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.kosˈto.ma.xos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.kosˈto.ma.xos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.kosˈto.ma.xos/

Adjective

κᾰκοστόμᾰχος • (kakostómakhos) m or f (neuter κᾰκοστόμᾰχον); second declension

1. having a sensitive stomach
2. bad for the stomach, unwholesome

   Antonym: εὐστόμᾰχος (eustómakhos)

Inflection

Second declension of κᾰκοστόμᾰχος; κᾰκοστόμᾰχον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		κᾰκοστόμᾰχος kakostómakhos	κᾰκοστόμᾰχον kakostómakhon		κᾰκοστομᾰ́χω kakostomákhō	κᾰκοστομᾰ́χω kakostomákhō		κᾰκοστόμᾰχοι kakostómakhoi	κᾰκοστόμᾰχᾰ kakostómakha
Genitive		κᾰκοστομᾰ́χου kakostomákhou	κᾰκοστομᾰ́χου kakostomákhou		κᾰκοστομᾰ́χοιν kakostomákhoin	κᾰκοστομᾰ́χοιν kakostomákhoin		κᾰκοστομᾰ́χων kakostomákhōn	κᾰκοστομᾰ́χων kakostomákhōn
Dative		κᾰκοστομᾰ́χῳ kakostomákhōi	κᾰκοστομᾰ́χῳ kakostomákhōi		κᾰκοστομᾰ́χοιν kakostomákhoin	κᾰκοστομᾰ́χοιν kakostomákhoin		κᾰκοστομᾰ́χοις kakostomákhois	κᾰκοστομᾰ́χοις kakostomákhois
Accusative		κᾰκοστόμᾰχον kakostómakhon	κᾰκοστόμᾰχον kakostómakhon		κᾰκοστομᾰ́χω kakostomákhō	κᾰκοστομᾰ́χω kakostomákhō		κᾰκοστομᾰ́χους kakostomákhous	κᾰκοστόμᾰχᾰ kakostómakha
Vocative		κᾰκοστόμᾰχε kakostómakhe	κᾰκοστόμᾰχον kakostómakhon		κᾰκοστομᾰ́χω kakostomákhō	κᾰκοστομᾰ́χω kakostomákhō		κᾰκοστόμᾰχοι kakostómakhoi	κᾰκοστόμᾰχᾰ kakostómakha
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		κᾰκοστομᾰ́χως kakostomákhōs			κᾰκοστομᾰχώτερος kakostomakhṓteros			κᾰκοστομᾰχώτᾰτος kakostomakhṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• κᾰκοστομᾰχέω (kakostomakhéō)
• κᾰκοστομᾰχῐ́ᾱ (kakostomakhíā)

 

Further reading

• “κακοστόμαχος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “κακοστόμαχος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• κακοστόμαχος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette