καλουμένῃ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.luː.mé.nɛːi̯/ → /ka.luˈme.ni/ → /ka.luˈme.ni/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.luː.mé.nɛːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.luˈme.ne̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.luˈme.ni/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.luˈme.ni/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.luˈme.ni/

Participle

κᾰλουμένῃ • (kalouménēi)

1. feminine dative singular of κᾰλούμενος (kaloúmenos)