καλούμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.lǔː.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kaˈlu.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /kaˈlu.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kaˈlu.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kaˈlu.me.nos/

Participle

κᾰλούμενος • (kaloúmenos) m (feminine κᾰλουμένη, neuter κᾰλούμενον); first/second declension

present mediopassive participle of κᾰλέω (kaléō)

Declension

First and second declension of κᾰλούμενος; κᾰλουμένη; κᾰλούμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	κᾰλούμενος kaloúmenos	κᾰλουμένη kalouménē	κᾰλούμενον kaloúmenon	κᾰλουμένω kalouménō	κᾰλουμένᾱ kalouménā	κᾰλουμένω kalouménō	κᾰλούμενοι kaloúmenoi	κᾰλούμεναι kaloúmenai	κᾰλούμενᾰ kaloúmena
Genitive	κᾰλουμένου kalouménou	κᾰλουμένης kalouménēs	κᾰλουμένου kalouménou	κᾰλουμένοιν kalouménoin	κᾰλουμέναιν kalouménain	κᾰλουμένοιν kalouménoin	κᾰλουμένων kalouménōn	κᾰλουμένων kalouménōn	κᾰλουμένων kalouménōn
Dative	κᾰλουμένῳ kalouménōi	κᾰλουμένῃ kalouménēi	κᾰλουμένῳ kalouménōi	κᾰλουμένοιν kalouménoin	κᾰλουμέναιν kalouménain	κᾰλουμένοιν kalouménoin	κᾰλουμένοις kalouménois	κᾰλουμέναις kalouménais	κᾰλουμένοις kalouménois
Accusative	κᾰλούμενον kaloúmenon	κᾰλουμένην kalouménēn	κᾰλούμενον kaloúmenon	κᾰλουμένω kalouménō	κᾰλουμένᾱ kalouménā	κᾰλουμένω kalouménō	κᾰλουμένους kalouménous	κᾰλουμένᾱς kalouménās	κᾰλούμενᾰ kaloúmena
Vocative	κᾰλούμενε kaloúmene	κᾰλουμένη kalouménē	κᾰλούμενον kaloúmenon	κᾰλουμένω kalouménō	κᾰλουμένᾱ kalouménā	κᾰλουμένω kalouménō	κᾰλούμενοι kaloúmenoi	κᾰλούμεναι kaloúmenai	κᾰλούμενᾰ kaloúmena
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.