καταθείς

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.ta.tʰěːs/ → /ka.taˈθis/ → /ka.taˈθis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ta.tʰěːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.taˈtʰis/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.taˈθis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.taˈθis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.taˈθis/

Participle

κᾰτᾰθείς • (katatheís) m (feminine κᾰτᾰθεῖσᾰ, neuter κᾰτᾰθέν); first/third declension

1. aorist active participle of κατατίθημι (katatíthēmi)

Declension

First and third declension of κᾰτᾰθείς; κᾰτᾰθεῖσᾰ; κᾰτᾰθέν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		κᾰτᾰθείς katatheís	κᾰτᾰθεῖσᾰ katatheîsa	κᾰτᾰθέν katathén		κᾰτᾰθέντε katathénte	κᾰτᾰθείσᾱ katatheísā	κᾰτᾰθέντε katathénte		κᾰτᾰθέντες katathéntes	κᾰτᾰθεῖσαι katatheîsai	κᾰτᾰθέντᾰ katathénta
Genitive		κᾰτᾰθέντος katathéntos	κᾰτᾰθείσης katatheísēs	κᾰτᾰθέντος katathéntos		κᾰτᾰθέντοιν katathéntoin	κᾰτᾰθείσαιν katatheísain	κᾰτᾰθέντοιν katathéntoin		κᾰτᾰθέντων katathéntōn	κᾰτᾰθεισῶν katatheisôn	κᾰτᾰθέντων katathéntōn
Dative		κᾰτᾰθέντῐ katathénti	κᾰτᾰθείσῃ katatheísēi	κᾰτᾰθέντῐ katathénti		κᾰτᾰθέντοιν katathéntoin	κᾰτᾰθείσαιν katatheísain	κᾰτᾰθέντοιν katathéntoin		κᾰτᾰθεῖσῐ / κᾰτᾰθεῖσῐν katatheîsi(n)	κᾰτᾰθείσαις katatheísais	κᾰτᾰθεῖσῐ / κᾰτᾰθεῖσῐν katatheîsi(n)
Accusative		κᾰτᾰθέντᾰ katathénta	κᾰτᾰθεῖσᾰν katatheîsan	κᾰτᾰθέν katathén		κᾰτᾰθέντε katathénte	κᾰτᾰθείσᾱ katatheísā	κᾰτᾰθέντε katathénte		κᾰτᾰθέντᾰς katathéntas	κᾰτᾰθείσᾱς katatheísās	κᾰτᾰθέντᾰ katathénta
Vocative		κᾰτᾰθείς katatheís	κᾰτᾰθεῖσᾰ katatheîsa	κᾰτᾰθέν katathén		κᾰτᾰθέντε katathénte	κᾰτᾰθείσᾱ katatheísā	κᾰτᾰθέντε katathénte		κᾰτᾰθέντες katathéntes	κᾰτᾰθεῖσαι katatheîsai	κᾰτᾰθέντᾰ katathénta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		κᾰτᾰθέντως katathéntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.