κατακλάω

Ancient Greek

Etymology

κατα- (kata-) +‎ κλάω (kláō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.ta.klá.ɔː/ → /ka.taˈkla.o/ → /ka.taˈkla.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ta.klá.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.taˈkla.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.taˈkla.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.taˈkla.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.taˈkla.o/

Verb

κᾰτᾰκλάω • (katakláō)

1. to break off, break short

Conjugation

   Present: κᾰτακλᾰ́ω, κᾰτακλᾰ́ομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτακλᾰ́ω	κᾰτακλᾰ́εις	κᾰτακλᾰ́ει	κᾰτακλᾰ́ετον	κᾰτακλᾰ́ετον	κᾰτακλᾰ́ομεν	κᾰτακλᾰ́ετε	κᾰτακλᾰ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτακλᾰ́ω	κᾰτακλᾰ́ῃς	κᾰτακλᾰ́ῃ	κᾰτακλᾰ́ητον	κᾰτακλᾰ́ητον	κᾰτακλᾰ́ωμεν	κᾰτακλᾰ́ητε	κᾰτακλᾰ́ωσῐ(ν)
	optative	κᾰτακλᾰ́οιμῐ	κᾰτακλᾰ́οις	κᾰτακλᾰ́οι	κᾰτακλᾰ́οιτον	κᾰτακλᾰοίτην	κᾰτακλᾰ́οιμεν	κᾰτακλᾰ́οιτε	κᾰτακλᾰ́οιεν
	imperative		κᾰτάκλᾰε	κᾰτακλᾰέτω	κᾰτακλᾰ́ετον	κᾰτακλᾰέτων		κᾰτακλᾰ́ετε	κᾰτακλᾰόντων
middle/ passive	indicative	κᾰτακλᾰ́ομαι	κᾰτακλᾰ́ῃ, κᾰτακλᾰ́ει	κᾰτακλᾰ́εται	κᾰτακλᾰ́εσθον	κᾰτακλᾰ́εσθον	κᾰτακλᾰόμεθᾰ	κᾰτακλᾰ́εσθε	κᾰτακλᾰ́ονται
	subjunctive	κᾰτακλᾰ́ωμαι	κᾰτακλᾰ́ῃ	κᾰτακλᾰ́ηται	κᾰτακλᾰ́ησθον	κᾰτακλᾰ́ησθον	κᾰτακλᾰώμεθᾰ	κᾰτακλᾰ́ησθε	κᾰτακλᾰ́ωνται
	optative	κᾰτακλᾰοίμην	κᾰτακλᾰ́οιο	κᾰτακλᾰ́οιτο	κᾰτακλᾰ́οισθον	κᾰτακλᾰοίσθην	κᾰτακλᾰοίμεθᾰ	κᾰτακλᾰ́οισθε	κᾰτακλᾰ́οιντο
	imperative		κᾰτακλᾰ́ου	κᾰτακλᾰέσθω	κᾰτακλᾰ́εσθον	κᾰτακλᾰέσθων		κᾰτακλᾰ́εσθε	κᾰτακλᾰέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰτακλᾰ́ειν				κᾰτακλᾰ́εσθαι
participle	m	κᾰτακλᾰ́ων				κᾰτακλᾰόμενος
	f	κᾰτακλᾰ́ουσᾰ				κᾰτακλᾰομένη
	n	κᾰτακλᾰ́ον				κᾰτακλᾰόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: κᾰτακλῶ, κᾰτακλῶμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτακλῶ	κᾰτακλᾷς	κᾰτακλᾷ	κᾰτακλᾶτον	κᾰτακλᾶτον	κᾰτακλῶμεν	κᾰτακλᾶτε	κᾰτακλῶσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτακλῶ	κᾰτακλᾷς	κᾰτακλᾷ	κᾰτακλᾶτον	κᾰτακλᾶτον	κᾰτακλῶμεν	κᾰτακλᾶτε	κᾰτακλῶσῐ(ν)
	optative	κᾰτακλῴην, κᾰτακλῷμῐ	κᾰτακλῴης, κᾰτακλῷς	κᾰτακλῴη, κᾰτακλῷ	κᾰτακλῷτον, κᾰτακλῴητον	κᾰτακλῴτην, κᾰτακλῳήτην	κᾰτακλῷμεν, κᾰτακλῴημεν	κᾰτακλῷτε, κᾰτακλῴητε	κᾰτακλῷεν, κᾰτακλῴησᾰν
	imperative		κᾰτάκλᾱ	κᾰτακλᾱ́τω	κᾰτακλᾶτον	κᾰτακλᾱ́των		κᾰτακλᾶτε	κᾰτακλώντων
middle/ passive	indicative	κᾰτακλῶμαι	κᾰτακλᾷ	κᾰτακλᾶται	κᾰτακλᾶσθον	κᾰτακλᾶσθον	κᾰτακλώμεθᾰ	κᾰτακλᾶσθε	κᾰτακλῶνται
	subjunctive	κᾰτακλῶμαι	κᾰτακλᾷ	κᾰτακλᾶται	κᾰτακλᾶσθον	κᾰτακλᾶσθον	κᾰτακλώμεθᾰ	κᾰτακλᾶσθε	κᾰτακλῶνται
	optative	κᾰτακλῴμην	κᾰτακλῷο	κᾰτακλῷτο	κᾰτακλῷσθον	κᾰτακλῴσθην	κᾰτακλῴμεθᾰ	κᾰτακλῷσθε	κᾰτακλῷντο
	imperative		κᾰτακλῶ	κᾰτακλᾱ́σθω	κᾰτακλᾶσθον	κᾰτακλᾱ́σθων		κᾰτακλᾶσθε	κᾰτακλᾱ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰτακλᾶν				κᾰτακλᾶσθαι
participle	m	κᾰτακλῶν				κᾰτακλώμενος
	f	κᾰτακλῶσᾰ				κᾰτακλωμένη
	n	κᾰτακλῶν				κᾰτακλώμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: κατέκλᾰον, κατεκλᾰόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κατέκλᾰον	κατέκλᾰες	κατέκλᾰε(ν)	κατεκλᾰ́ετον	κατεκλᾰέτην	κατεκλᾰ́ομεν	κατεκλᾰ́ετε	κατέκλᾰον
middle/ passive	indicative	κατεκλᾰόμην	κατεκλᾰ́ου	κατεκλᾰ́ετο	κατεκλᾰ́εσθον	κατεκλᾰέσθην	κατεκλᾰόμεθᾰ	κατεκλᾰ́εσθε	κατεκλᾰ́οντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: κατέκλων, κατεκλώμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κατέκλων	κατέκλᾱς	κατέκλᾱ	κατεκλᾶτον	κατεκλᾱ́την	κατεκλῶμεν	κατεκλᾶτε	κατέκλων
middle/ passive	indicative	κατεκλώμην	κατεκλῶ	κατεκλᾶτο	κατεκλᾶσθον	κατεκλᾱ́σθην	κατεκλώμεθᾰ	κατεκλᾶσθε	κατεκλῶντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: κᾰτέκλᾰσᾰ, κᾰτεκλᾰσᾰ́μην, κατεκλάσθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτέκλᾰσᾰ	κᾰτέκλᾰσᾰς	κᾰτέκλᾰσε(ν)	κᾰτεκλᾰ́σᾰτον	κᾰτεκλᾰσᾰ́την	κᾰτεκλᾰ́σᾰμεν	κᾰτεκλᾰ́σᾰτε	κᾰτέκλᾰσᾰν
	subjunctive	κᾰτακλᾰ́σω	κᾰτακλᾰ́σῃς	κᾰτακλᾰ́σῃ	κᾰτακλᾰ́σητον	κᾰτακλᾰ́σητον	κᾰτακλᾰ́σωμεν	κᾰτακλᾰ́σητε	κᾰτακλᾰ́σωσῐ(ν)
	optative	κᾰτακλᾰ́σαιμῐ	κᾰτακλᾰ́σειᾰς, κᾰτακλᾰ́σαις	κᾰτακλᾰ́σειε(ν), κᾰτακλᾰ́σαι	κᾰτακλᾰ́σαιτον	κᾰτακλᾰσαίτην	κᾰτακλᾰ́σαιμεν	κᾰτακλᾰ́σαιτε	κᾰτακλᾰ́σειᾰν, κᾰτακλᾰ́σαιεν
	imperative		κᾰτάκλᾰσον	κᾰτακλᾰσᾰ́τω	κᾰτακλᾰ́σᾰτον	κᾰτακλᾰσᾰ́των		κᾰτακλᾰ́σᾰτε	κᾰτακλᾰσᾰ́ντων
middle	indicative	κᾰτεκλᾰσᾰ́μην	κᾰτεκλᾰ́σω	κᾰτεκλᾰ́σᾰτο	κᾰτεκλᾰ́σᾰσθον	κᾰτεκλᾰσᾰ́σθην	κᾰτεκλᾰσᾰ́μεθᾰ	κᾰτεκλᾰ́σᾰσθε	κᾰτεκλᾰ́σᾰντο
	subjunctive	κᾰτακλᾰ́σωμαι	κᾰτακλᾰ́σῃ	κᾰτακλᾰ́σηται	κᾰτακλᾰ́σησθον	κᾰτακλᾰ́σησθον	κᾰτακλᾰσώμεθᾰ	κᾰτακλᾰ́σησθε	κᾰτακλᾰ́σωνται
	optative	κᾰτακλᾰσαίμην	κᾰτακλᾰ́σαιο	κᾰτακλᾰ́σαιτο	κᾰτακλᾰ́σαισθον	κᾰτακλᾰσαίσθην	κᾰτακλᾰσαίμεθᾰ	κᾰτακλᾰ́σαισθε	κᾰτακλᾰ́σαιντο
	imperative		κᾰτάκλᾰσαι	κᾰτακλᾰσᾰ́σθω	κᾰτακλᾰ́σᾰσθον	κᾰτακλᾰσᾰ́σθων		κᾰτακλᾰ́σᾰσθε	κᾰτακλᾰσᾰ́σθων
passive	indicative	κατεκλάσθην	κατεκλάσθης	κατεκλάσθη	κατεκλάσθητον	κατεκλασθήτην	κατεκλάσθημεν	κατεκλάσθητε	κατεκλάσθησᾰν
	subjunctive	κᾰτακλασθῶ	κᾰτακλασθῇς	κᾰτακλασθῇ	κᾰτακλασθῆτον	κᾰτακλασθῆτον	κᾰτακλασθῶμεν	κᾰτακλασθῆτε	κᾰτακλασθῶσῐ(ν)
	optative	κᾰτακλασθείην	κᾰτακλασθείης	κᾰτακλασθείη	κᾰτακλασθεῖτον, κᾰτακλασθείητον	κᾰτακλασθείτην, κᾰτακλασθειήτην	κᾰτακλασθεῖμεν, κᾰτακλασθείημεν	κᾰτακλασθεῖτε, κᾰτακλασθείητε	κᾰτακλασθεῖεν, κᾰτακλασθείησᾰν
	imperative		κᾰτακλάσθητῐ	κᾰτακλασθήτω	κᾰτακλάσθητον	κᾰτακλασθήτων		κᾰτακλάσθητε	κᾰτακλασθέντων
		active			middle		passive
infinitive		κᾰτακλᾰ́σαι			κᾰτακλᾰ́σᾰσθαι		κᾰτακλασθῆναι
participle	m	κᾰτακλᾰ́σᾱς			κᾰτακλᾰσᾰ́μενος		κᾰτακλασθείς
	f	κᾰτακλᾰ́σᾱσᾰ			κᾰτακλᾰσᾰμένη		κᾰτακλασθεῖσᾰ
	n	κᾰτακλᾰ́σᾰν			κᾰτακλᾰσᾰ́μενον		κᾰτακλασθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: κᾰτάκλασσᾰ, κᾰτακλασσᾰ́μην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτάκλασσᾰ	κᾰτάκλασσᾰς	κᾰτάκλασσε(ν)	κᾰτακλάσσᾰτον	κᾰτακλασσᾰ́την	κᾰτακλάσσᾰμεν	κᾰτακλάσσᾰτε	κᾰτάκλασσᾰν
	subjunctive	κᾰτακλάσσω, κᾰτακλάσσωμῐ	κᾰτακλάσσῃς, κᾰτακλάσσῃσθᾰ	κᾰτακλάσσῃ, κᾰτακλάσσῃσῐ	κᾰτακλάσσητον	κᾰτακλάσσητον	κᾰτακλάσσωμεν	κᾰτακλάσσητε	κᾰτακλάσσωσῐ(ν)
	optative	κᾰτακλάσσαιμῐ	κᾰτακλάσσαις, κᾰτακλάσσαισθᾰ, κᾰτακλάσσειᾰς	κᾰτακλάσσειε(ν), κᾰτακλάσσαι	κᾰτακλασσεῖτον	κᾰτακλασσείτην	κᾰτακλασσεῖμεν	κᾰτακλασσεῖτε	κᾰτακλασσεῖεν
	imperative		κᾰτάκλασσον	κᾰτακλασσᾰ́τω	κᾰτακλάσσᾰτον	κᾰτακλασσᾰ́των		κᾰτακλάσσᾰτε	κᾰτακλασσᾰ́ντων
middle	indicative	κᾰτακλασσᾰ́μην	κᾰτακλάσσᾰο	κᾰτακλάσσᾰτο	κᾰτακλάσσᾰσθον	κᾰτακλασσᾰ́σθην	κᾰτακλασσᾰ́με(σ)θᾰ	κᾰτακλάσσᾰσθε	κᾰτακλάσσᾰντο
	subjunctive	κᾰτακλάσσωμαι	κᾰτακλάσσηαι	κᾰτακλάσσηται	κᾰτακλάσσησθον	κᾰτακλάσσησθον	κᾰτακλασσώμε(σ)θᾰ	κᾰτακλάσσησθε	κᾰτακλάσσωνται
	optative	κᾰτακλασσαίμην	κᾰτακλάσσαιο	κᾰτακλάσσαιτο	κᾰτακλάσσαισθον	κᾰτακλασσαίσθην	κᾰτακλασσαίμε(σ)θᾰ	κᾰτακλάσσαισθε	κᾰτακλασσαίᾰτο
	imperative		κᾰτάκλασσαι	κᾰτακλασσᾰ́σθω	κᾰτακλάσσᾰσθον	κᾰτακλασσᾰ́σθων		κᾰτακλάσσᾰσθε	κᾰτακλασσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		κᾰτακλᾶσσαι/κᾰτακλασσᾰ́μεν/κᾰτακλασσᾰμέναι			κᾰτακλάσσᾰσθαι
participle	m	κᾰτακλάσσᾱς			κᾰτακλασσᾰ́μενος
	f	κᾰτακλάσσᾱσᾰ			κᾰτακλασσᾰμένη
	n	κᾰτακλᾶσσᾰν			κᾰτακλασσᾰ́μενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: κᾰτᾰκέκλᾰσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	κᾰτᾰκέκλᾰσμαι	κᾰτᾰκέκλᾰσαι	κᾰτᾰκέκλᾰσται	κᾰτᾰκέκλᾰσθον	κᾰτᾰκέκλᾰσθον	κᾰτᾰκεκλᾰ́σμεθᾰ	κᾰτᾰκέκλᾰσθε	κᾰτᾰκεκλᾰ́σᾰται
	subjunctive	κᾰτᾰκεκλᾰσμένος ὦ	κᾰτᾰκεκλᾰσμένος ᾖς	κᾰτᾰκεκλᾰσμένος ᾖ	κᾰτᾰκεκλᾰσμένω ἦτον	κᾰτᾰκεκλᾰσμένω ἦτον	κᾰτᾰκεκλᾰσμένοι ὦμεν	κᾰτᾰκεκλᾰσμένοι ἦτε	κᾰτᾰκεκλᾰσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰκεκλᾰσμένος εἴην	κᾰτᾰκεκλᾰσμένος εἴης	κᾰτᾰκεκλᾰσμένος εἴη	κᾰτᾰκεκλᾰσμένω εἴητον/εἶτον	κᾰτᾰκεκλᾰσμένω εἰήτην/εἴτην	κᾰτᾰκεκλᾰσμένοι εἴημεν/εἶμεν	κᾰτᾰκεκλᾰσμένοι εἴητε/εἶτε	κᾰτᾰκεκλᾰσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		κᾰτᾰκέκλᾰσο	κᾰτᾰκεκλᾰ́σθω	κᾰτᾰκέκλᾰσθον	κᾰτᾰκεκλᾰ́σθων		κᾰτᾰκέκλᾰσθε	κᾰτᾰκεκλᾰ́σθων
						middle/passive
infinitive						κᾰτᾰκεκλᾰ́σθαι
participle	m					κᾰτᾰκεκλᾰσμένος
	f					κᾰτᾰκεκλᾰσμένη
	n					κᾰτᾰκεκλᾰσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• “κατακλάω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• κατακλάω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• κατακλάω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “κατακλάω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “κατακλάω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G2622 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible