Wiktionary

καταπαιδεραστέω

Ancient Greek

edit

Etymology

edit

κατα- (kata-) +‎ παιδεραστέω (paiderastéō, “to engage in pederasty”), from παιδεραστίᾱ (paiderastíā, “pederasty”)

Pronunciation

edit
 

Verb

edit

καταπαιδεραστέω • (katapaiderastéō)

  1. to fuck away; to squander (money) with pederasty
    • Early 4th c. BC, Isaeus, On the Estate of Aristarchus 10.25
      Ἀλλὰ γάρ, ὦ ἄνδρες, οὐχ ἱκανόν ἐστι Ξεναινέτῳ τὸν Ἀριστομένους οἶκον καταπεπαιδεραστηκέναι, ἀλλὰ καὶ τοῦτον οἴεται δεῖν τὸν αὐτὸν τρόπον διαθεῖναι.
      Allà gár, ô ándres, oukh hikanón esti Xenainétōi tòn Aristoménous oîkon katapepaiderastēkénai, allà kaì toûton oíetai deîn tòn autòn trópon diatheînai.
      But indeed, gentlemen, it is not enough for Xenaenetus to have fucked away Aristomenes’s estate, he thinks that he ought to dispose of this one the same way.

Conjugation

edit
   Present: καταπαιδεραστέω, καταπαιδεραστέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative καταπαιδεραστέω καταπαιδεραστέεις καταπαιδεραστέει καταπαιδεραστέετον καταπαιδεραστέετον καταπαιδεραστέομεν καταπαιδεραστέετε καταπαιδεραστέουσῐ(ν)
subjunctive καταπαιδεραστέω καταπαιδεραστέῃς καταπαιδεραστέῃ καταπαιδεραστέητον καταπαιδεραστέητον καταπαιδεραστέωμεν καταπαιδεραστέητε καταπαιδεραστέωσῐ(ν)
optative καταπαιδεραστέοιμῐ καταπαιδεραστέοις καταπαιδεραστέοι καταπαιδεραστέοιτον καταπαιδεραστεοίτην καταπαιδεραστέοιμεν καταπαιδεραστέοιτε καταπαιδεραστέοιεν
imperative   καταπαιδεράστεε καταπαιδεραστεέτω καταπαιδεραστέετον καταπαιδεραστεέτων   καταπαιδεραστέετε καταπαιδεραστεόντων
middle/
passive 		indicative καταπαιδεραστέομαι καταπαιδεραστέῃ,
καταπαιδεραστέει 		καταπαιδεραστέεται καταπαιδεραστέεσθον καταπαιδεραστέεσθον καταπαιδεραστεόμεθᾰ καταπαιδεραστέεσθε καταπαιδεραστέονται
subjunctive καταπαιδεραστέωμαι καταπαιδεραστέῃ καταπαιδεραστέηται καταπαιδεραστέησθον καταπαιδεραστέησθον καταπαιδεραστεώμεθᾰ καταπαιδεραστέησθε καταπαιδεραστέωνται
optative καταπαιδεραστεοίμην καταπαιδεραστέοιο καταπαιδεραστέοιτο καταπαιδεραστέοισθον καταπαιδεραστεοίσθην καταπαιδεραστεοίμεθᾰ καταπαιδεραστέοισθε καταπαιδεραστέοιντο
imperative   καταπαιδεραστέου καταπαιδεραστεέσθω καταπαιδεραστέεσθον καταπαιδεραστεέσθων   καταπαιδεραστέεσθε καταπαιδεραστεέσθων
active middle/passive
infinitive καταπαιδεραστέειν καταπαιδεραστέεσθαι
participle m καταπαιδεραστέων καταπαιδεραστεόμενος
f καταπαιδεραστέουσᾰ καταπαιδεραστεομένη
n καταπαιδεραστέον καταπαιδεραστεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: καταπαιδεραστῶ, καταπαιδεραστοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative καταπαιδεραστῶ καταπαιδεραστεῖς καταπαιδεραστεῖ καταπαιδεραστεῖτον καταπαιδεραστεῖτον καταπαιδεραστοῦμεν καταπαιδεραστεῖτε καταπαιδεραστοῦσῐ(ν)
subjunctive καταπαιδεραστῶ καταπαιδεραστῇς καταπαιδεραστῇ καταπαιδεραστῆτον καταπαιδεραστῆτον καταπαιδεραστῶμεν καταπαιδεραστῆτε καταπαιδεραστῶσῐ(ν)
optative καταπαιδεραστοίην,
καταπαιδεραστοῖμῐ 		καταπαιδεραστοίης,
καταπαιδεραστοῖς 		καταπαιδεραστοίη,
καταπαιδεραστοῖ 		καταπαιδεραστοῖτον,
καταπαιδεραστοίητον 		καταπαιδεραστοίτην,
καταπαιδεραστοιήτην 		καταπαιδεραστοῖμεν,
καταπαιδεραστοίημεν 		καταπαιδεραστοῖτε,
καταπαιδεραστοίητε 		καταπαιδεραστοῖεν,
καταπαιδεραστοίησᾰν
imperative   καταπαιδεράστει καταπαιδεραστείτω καταπαιδεραστεῖτον καταπαιδεραστείτων   καταπαιδεραστεῖτε καταπαιδεραστούντων
middle/
passive 		indicative καταπαιδεραστοῦμαι καταπαιδεραστεῖ,
καταπαιδεραστῇ 		καταπαιδεραστεῖται καταπαιδεραστεῖσθον καταπαιδεραστεῖσθον καταπαιδεραστούμεθᾰ καταπαιδεραστεῖσθε καταπαιδεραστοῦνται
subjunctive καταπαιδεραστῶμαι καταπαιδεραστῇ καταπαιδεραστῆται καταπαιδεραστῆσθον καταπαιδεραστῆσθον καταπαιδεραστώμεθᾰ καταπαιδεραστῆσθε καταπαιδεραστῶνται
optative καταπαιδεραστοίμην καταπαιδεραστοῖο καταπαιδεραστοῖτο καταπαιδεραστοῖσθον καταπαιδεραστοίσθην καταπαιδεραστοίμεθᾰ καταπαιδεραστοῖσθε καταπαιδεραστοῖντο
imperative   καταπαιδεραστοῦ καταπαιδεραστείσθω καταπαιδεραστεῖσθον καταπαιδεραστείσθων   καταπαιδεραστεῖσθε καταπαιδεραστείσθων
active middle/passive
infinitive καταπαιδεραστεῖν καταπαιδεραστεῖσθαι
participle m καταπαιδεραστῶν καταπαιδεραστούμενος
f καταπαιδεραστοῦσᾰ καταπαιδεραστουμένη
n καταπαιδεραστοῦν καταπαιδεραστούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κατεπαιδεράστεον, κατεπαιδεραστεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κατεπαιδεράστεον κατεπαιδεράστεες κατεπαιδεράστεε(ν) κατεπαιδεραστέετον κατεπαιδεραστεέτην κατεπαιδεραστέομεν κατεπαιδεραστέετε κατεπαιδεράστεον
middle/
passive 		indicative κατεπαιδεραστεόμην κατεπαιδεραστέου κατεπαιδεραστέετο κατεπαιδεραστέεσθον κατεπαιδεραστεέσθην κατεπαιδεραστεόμεθᾰ κατεπαιδεραστέεσθε κατεπαιδεραστέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κατεπαιδεράστουν, κατεπαιδεραστούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κατεπαιδεράστουν κατεπαιδεράστεις κατεπαιδεράστει κατεπαιδεραστεῖτον κατεπαιδεραστείτην κατεπαιδεραστοῦμεν κατεπαιδεραστεῖτε κατεπαιδεράστουν
middle/
passive 		indicative κατεπαιδεραστούμην κατεπαιδεραστοῦ κατεπαιδεραστεῖτο κατεπαιδεραστεῖσθον κατεπαιδεραστείσθην κατεπαιδεραστούμεθᾰ κατεπαιδεραστεῖσθε κατεπαιδεραστοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: καταπαιδεραστέσω, καταπαιδεραστέσομαι, καταπαιδεραστεθησήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative καταπαιδεραστέσω καταπαιδεραστέσεις καταπαιδεραστέσει καταπαιδεραστέσετον καταπαιδεραστέσετον καταπαιδεραστέσομεν καταπαιδεραστέσετε καταπαιδεραστέσουσῐ(ν)
optative καταπαιδεραστέσοιμῐ καταπαιδεραστέσοις καταπαιδεραστέσοι καταπαιδεραστέσοιτον καταπαιδεραστεσοίτην καταπαιδεραστέσοιμεν καταπαιδεραστέσοιτε καταπαιδεραστέσοιεν
middle indicative καταπαιδεραστέσομαι καταπαιδεραστέσῃ,
καταπαιδεραστέσει 		καταπαιδεραστέσεται καταπαιδεραστέσεσθον καταπαιδεραστέσεσθον καταπαιδεραστεσόμεθᾰ καταπαιδεραστέσεσθε καταπαιδεραστέσονται
optative καταπαιδεραστεσοίμην καταπαιδεραστέσοιο καταπαιδεραστέσοιτο καταπαιδεραστέσοισθον καταπαιδεραστεσοίσθην καταπαιδεραστεσοίμεθᾰ καταπαιδεραστέσοισθε καταπαιδεραστέσοιντο
passive indicative καταπαιδεραστεθησήσομαι καταπαιδεραστεθησήσῃ καταπαιδεραστεθησήσεται καταπαιδεραστεθησήσεσθον καταπαιδεραστεθησήσεσθον καταπαιδεραστεθησησόμεθᾰ καταπαιδεραστεθησήσεσθε καταπαιδεραστεθησήσονται
optative καταπαιδεραστεθησησοίμην καταπαιδεραστεθησήσοιο καταπαιδεραστεθησήσοιτο καταπαιδεραστεθησήσοισθον καταπαιδεραστεθησησοίσθην καταπαιδεραστεθησησοίμεθᾰ καταπαιδεραστεθησήσοισθε καταπαιδεραστεθησήσοιντο
active middle passive
infinitive καταπαιδεραστέσειν καταπαιδεραστέσεσθαι καταπαιδεραστεθησήσεσθαι
participle m καταπαιδεραστέσων καταπαιδεραστεσόμενος καταπαιδεραστεθησησόμενος
f καταπαιδεραστέσουσᾰ καταπαιδεραστεσομένη καταπαιδεραστεθησησομένη
n καταπαιδεραστέσον καταπαιδεραστεσόμενον καταπαιδεραστεθησησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: κατεπαιδεράστεσᾰ, κατεπαιδεραστεσᾰ́μην, κατεπαιδεραστέθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κατεπαιδεράστεσᾰ κατεπαιδεράστεσᾰς κατεπαιδεράστεσε(ν) κατεπαιδεραστέσᾰτον κατεπαιδεραστεσᾰ́την κατεπαιδεραστέσᾰμεν κατεπαιδεραστέσᾰτε κατεπαιδεράστεσᾰν
subjunctive καταπαιδεραστέσω καταπαιδεραστέσῃς καταπαιδεραστέσῃ καταπαιδεραστέσητον καταπαιδεραστέσητον καταπαιδεραστέσωμεν καταπαιδεραστέσητε καταπαιδεραστέσωσῐ(ν)
optative καταπαιδεραστέσαιμῐ καταπαιδεραστέσειᾰς,
καταπαιδεραστέσαις 		καταπαιδεραστέσειε(ν),
καταπαιδεραστέσαι 		καταπαιδεραστέσαιτον καταπαιδεραστεσαίτην καταπαιδεραστέσαιμεν καταπαιδεραστέσαιτε καταπαιδεραστέσειᾰν,
καταπαιδεραστέσαιεν
imperative   καταπαιδεράστεσον καταπαιδεραστεσᾰ́τω καταπαιδεραστέσᾰτον καταπαιδεραστεσᾰ́των   καταπαιδεραστέσᾰτε καταπαιδεραστεσᾰ́ντων
middle indicative κατεπαιδεραστεσᾰ́μην κατεπαιδεραστέσω κατεπαιδεραστέσᾰτο κατεπαιδεραστέσᾰσθον κατεπαιδεραστεσᾰ́σθην κατεπαιδεραστεσᾰ́μεθᾰ κατεπαιδεραστέσᾰσθε κατεπαιδεραστέσᾰντο
subjunctive καταπαιδεραστέσωμαι καταπαιδεραστέσῃ καταπαιδεραστέσηται καταπαιδεραστέσησθον καταπαιδεραστέσησθον καταπαιδεραστεσώμεθᾰ καταπαιδεραστέσησθε καταπαιδεραστέσωνται
optative καταπαιδεραστεσαίμην καταπαιδεραστέσαιο καταπαιδεραστέσαιτο καταπαιδεραστέσαισθον καταπαιδεραστεσαίσθην καταπαιδεραστεσαίμεθᾰ καταπαιδεραστέσαισθε καταπαιδεραστέσαιντο
imperative   καταπαιδεράστεσαι καταπαιδεραστεσᾰ́σθω καταπαιδεραστέσᾰσθον καταπαιδεραστεσᾰ́σθων   καταπαιδεραστέσᾰσθε καταπαιδεραστεσᾰ́σθων
passive indicative κατεπαιδεραστέθην κατεπαιδεραστέθης κατεπαιδεραστέθη κατεπαιδεραστέθητον κατεπαιδεραστεθήτην κατεπαιδεραστέθημεν κατεπαιδεραστέθητε κατεπαιδεραστέθησᾰν
subjunctive καταπαιδεραστεθῶ καταπαιδεραστεθῇς καταπαιδεραστεθῇ καταπαιδεραστεθῆτον καταπαιδεραστεθῆτον καταπαιδεραστεθῶμεν καταπαιδεραστεθῆτε καταπαιδεραστεθῶσῐ(ν)
optative καταπαιδεραστεθείην καταπαιδεραστεθείης καταπαιδεραστεθείη καταπαιδεραστεθεῖτον,
καταπαιδεραστεθείητον 		καταπαιδεραστεθείτην,
καταπαιδεραστεθειήτην 		καταπαιδεραστεθεῖμεν,
καταπαιδεραστεθείημεν 		καταπαιδεραστεθεῖτε,
καταπαιδεραστεθείητε 		καταπαιδεραστεθεῖεν,
καταπαιδεραστεθείησᾰν
imperative   καταπαιδεραστέθητῐ καταπαιδεραστεθήτω καταπαιδεραστέθητον καταπαιδεραστεθήτων   καταπαιδεραστέθητε καταπαιδεραστεθέντων
active middle passive
infinitive καταπαιδεραστέσαι καταπαιδεραστέσᾰσθαι καταπαιδεραστεθῆναι
participle m καταπαιδεραστέσᾱς καταπαιδεραστεσᾰ́μενος καταπαιδεραστεθείς
f καταπαιδεραστέσᾱσᾰ καταπαιδεραστεσᾰμένη καταπαιδεραστεθεῖσᾰ
n καταπαιδεραστέσᾰν καταπαιδεραστεσᾰ́μενον καταπαιδεραστεθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: καταπεπαιδεράστηκᾰ, καταπεπαιδεράστημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative καταπεπαιδεράστηκᾰ καταπεπαιδεράστηκᾰς καταπεπαιδεράστηκε(ν) καταπεπαιδεραστήκᾰτον καταπεπαιδεραστήκᾰτον καταπεπαιδεραστήκᾰμεν καταπεπαιδεραστήκᾰτε καταπεπαιδεραστήκᾱσῐ(ν)
subjunctive καταπεπαιδεραστήκω καταπεπαιδεραστήκῃς καταπεπαιδεραστήκῃ καταπεπαιδεραστήκητον καταπεπαιδεραστήκητον καταπεπαιδεραστήκωμεν καταπεπαιδεραστήκητε καταπεπαιδεραστήκωσῐ(ν)
optative καταπεπαιδεραστήκοιμῐ,
καταπεπαιδεραστηκοίην 		καταπεπαιδεραστήκοις,
καταπεπαιδεραστηκοίης 		καταπεπαιδεραστήκοι,
καταπεπαιδεραστηκοίη 		καταπεπαιδεραστήκοιτον καταπεπαιδεραστηκοίτην καταπεπαιδεραστήκοιμεν καταπεπαιδεραστήκοιτε καταπεπαιδεραστήκοιεν
imperative   καταπεπαιδεράστηκε καταπεπαιδεραστηκέτω καταπεπαιδεραστήκετον καταπεπαιδεραστηκέτων   καταπεπαιδεραστήκετε καταπεπαιδεραστηκόντων
middle/
passive 		indicative καταπεπαιδεράστημαι καταπεπαιδεράστησαι καταπεπαιδεράστηται καταπεπαιδεράστησθον καταπεπαιδεράστησθον καταπεπαιδεραστήμεθᾰ καταπεπαιδεράστησθε καταπεπαιδεράστηνται
subjunctive καταπεπαιδεραστημένος ὦ καταπεπαιδεραστημένος ᾖς καταπεπαιδεραστημένος ᾖ καταπεπαιδεραστημένω ἦτον καταπεπαιδεραστημένω ἦτον καταπεπαιδεραστημένοι ὦμεν καταπεπαιδεραστημένοι ἦτε καταπεπαιδεραστημένοι ὦσῐ(ν)
optative καταπεπαιδεραστημένος εἴην καταπεπαιδεραστημένος εἴης καταπεπαιδεραστημένος εἴη καταπεπαιδεραστημένω εἴητον/εἶτον καταπεπαιδεραστημένω εἰήτην/εἴτην καταπεπαιδεραστημένοι εἴημεν/εἶμεν καταπεπαιδεραστημένοι εἴητε/εἶτε καταπεπαιδεραστημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   καταπεπαιδεράστησο καταπεπαιδεραστήσθω καταπεπαιδεράστησθον καταπεπαιδεραστήσθων   καταπεπαιδεράστησθε καταπεπαιδεραστήσθων
active middle/passive
infinitive καταπεπαιδεραστηκέναι καταπεπαιδεραστῆσθαι
participle m καταπεπαιδεραστηκώς καταπεπαιδεραστημένος
f καταπεπαιδεραστηκυῖᾰ καταπεπαιδεραστημένη
n καταπεπαιδεραστηκός καταπεπαιδεραστημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: κατεπεπαιδεραστήκειν, κατεπεπαιδεραστήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κατεπεπαιδεραστήκειν,
κατεπεπαιδεραστήκη 		κατεπεπαιδεραστήκεις,
κατεπεπαιδεραστήκης 		κατεπεπαιδεραστήκει(ν) κατεπεπαιδεραστήκετον κατεπεπαιδεραστηκέτην κατεπεπαιδεραστήκεμεν κατεπεπαιδεραστήκετε κατεπεπαιδεραστήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative κατεπεπαιδεραστήμην κατεπεπαιδεράστησο κατεπεπαιδεράστητο κατεπεπαιδεράστησθον κατεπεπαιδεραστήσθην κατεπεπαιδεραστήμεθᾰ κατεπεπαιδεράστησθε κατεπεπαιδεράστηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

edit
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=καταπαιδεραστέω&oldid=47629873"