κατιδών

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.ti.dɔ̌ːn/ → /ka.tiˈðon/ → /ka.tiˈðon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ti.dɔ̌ːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.tiˈdon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.tiˈðon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.tiˈðon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.tiˈðon/

Participle

κᾰτῐδών • (katidṓn) m (feminine κᾰτῐδοῦσᾰ, neuter κᾰτῐδόν); first/third declension

1. aorist active participle of καθοράω (kathoráō)

Declension

First and third declension of κᾰτῐδών; κᾰτῐδοῦσᾰ; κᾰτῐδόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		κᾰτῐδών katidṓn	κᾰτῐδοῦσᾰ katidoûsa	κᾰτῐδόν katidón		κᾰτῐδόντε katidónte	κᾰτῐδούσᾱ katidoúsā	κᾰτῐδόντε katidónte		κᾰτῐδόντες katidóntes	κᾰτῐδοῦσαι katidoûsai	κᾰτῐδόντᾰ katidónta
Genitive		κᾰτῐδόντος katidóntos	κᾰτῐδούσης katidoúsēs	κᾰτῐδόντος katidóntos		κᾰτῐδόντοιν katidóntoin	κᾰτῐδούσαιν katidoúsain	κᾰτῐδόντοιν katidóntoin		κᾰτῐδόντων katidóntōn	κᾰτῐδουσῶν katidousôn	κᾰτῐδόντων katidóntōn
Dative		κᾰτῐδόντῐ katidónti	κᾰτῐδούσῃ katidoúsēi	κᾰτῐδόντῐ katidónti		κᾰτῐδόντοιν katidóntoin	κᾰτῐδούσαιν katidoúsain	κᾰτῐδόντοιν katidóntoin		κᾰτῐδοῦσῐ / κᾰτῐδοῦσῐν katidoûsi(n)	κᾰτῐδούσαις katidoúsais	κᾰτῐδοῦσῐ / κᾰτῐδοῦσῐν katidoûsi(n)
Accusative		κᾰτῐδόντᾰ katidónta	κᾰτῐδοῦσᾰν katidoûsan	κᾰτῐδόν katidón		κᾰτῐδόντε katidónte	κᾰτῐδούσᾱ katidoúsā	κᾰτῐδόντε katidónte		κᾰτῐδόντᾰς katidóntas	κᾰτῐδούσᾱς katidoúsās	κᾰτῐδόντᾰ katidónta
Vocative		κᾰτῐδών katidṓn	κᾰτῐδοῦσᾰ katidoûsa	κᾰτῐδόν katidón		κᾰτῐδόντε katidónte	κᾰτῐδούσᾱ katidoúsā	κᾰτῐδόντε katidónte		κᾰτῐδόντες katidóntes	κᾰτῐδοῦσαι katidoûsai	κᾰτῐδόντᾰ katidónta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		κᾰτῐδόντως katidóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.