κελεύοντες

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ke.lěu̯.on.tes/ → /ceˈle.βon.tes/ → /ceˈle.von.des/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ke.lěu̯.on.tes/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /keˈle.won.tes/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ceˈle.βon.tes/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ceˈle.von.tes/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ceˈle.von.des/

Participle

κελεύοντες • (keleúontes)

1. masculine nominative/vocative plural of κελεύων (keleúōn)