κεντημένος

Greek

Etymology

Perfect participle of κεντιέμαι (kentiémai), passive voice of κεντάω, κεντώ (“embroider”).

Pronunciation

• IPA^(key): /cen.diˈme.nos/
• Hyphenation: κε‧ντη‧μέ‧νος

Participle

κεντημένος • (kentiménos) m (feminine κεντημένη, neuter κεντημένο)

1. embroidered

Declension

Declension of κεντημένος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	κεντημένος •	κεντημένη •	κεντημένο •	κεντημένοι •	κεντημένες •	κεντημένα •
genitive	κεντημένου •	κεντημένης •	κεντημένου •	κεντημένων •	κεντημένων •	κεντημένων •
accusative	κεντημένο •	κεντημένη •	κεντημένο •	κεντημένους •	κεντημένες •	κεντημένα •
vocative	κεντημένε •	κεντημένη •	κεντημένο •	κεντημένοι •	κεντημένες •	κεντημένα •

Related terms

Numerous compounds, the first combinging form defining the way or kind of thread used. E.g.

• ασημοκεντημένος (asimokentiménos, “embroidered with silver thread”)
• καλοκεντημένος (kalokentiménos, “embroidered well”)
• χρυσοκεντημένος (chrysokentiménos, “embroidered with golden thread”)

Further reading

• ending in κεντημένος - Anastasiadi-Symeonidoum, Anna (2003) Αντίστροφο Λεξικό [Reverse Dictionary] at the Centre for the Greek Language