κεφαλήν

See also: Κεφαλλήν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ke.pʰa.lɛ̌ːn/ → /ce.ɸaˈlin/ → /ce.faˈlin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ke.pʰa.lɛ̌ːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ke.pʰaˈle̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ce.ɸaˈlin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ce.faˈlin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ce.faˈlin/

Noun

κεφᾰλήν • (kephalḗn)

1. accusative singular of κεφᾰλή (kephalḗ)