κοιτίδα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /koi̯.tí.da/ → /cyˈti.ða/ → /ciˈti.ða/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /koi̯.tí.da/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kyˈti.da/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /cyˈti.ða/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /cyˈti.ða/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ciˈti.ða/

Noun

κοιτῐ́δᾰ • (koitída) f

1. accusative singular of κοιτῐ́ς (koitís)

Greek

Etymology

From accusative κοιτῐ́δᾰ of Ancient Greek κοιτῐ́ς (koitís). Via Katharevousa.

Pronunciation

• IPA^(key): /ciˈti.ða/
• Hyphenation: κοι‧τί‧δα

Noun

κοιτίδα • (koitída) f (plural κοιτίδες)

1. cradle

   κοιτίδα πολιτισμού ― koitída politismoú ― cradle of civilization

Declension

Declension of κοιτίδα

	singular	plural
nominative	κοιτίδα •	κοιτίδες •
genitive	κοιτίδας •	κοιτίδων •
accusative	κοιτίδα •	κοιτίδες •
vocative	κοιτίδα •	κοιτίδες •

Synonyms

• λίκνο n (líkno)

Derived terms

• θερμοκοιτίδα f (thermokoitída, “isolette”)