κουσούρι

Greek

Etymology

From Ottoman Turkish قصور (kusur), from Arabic قُصُور (quṣūr).

Pronunciation

• IPA^(key): /kuˈsuɾi/
• Hyphenation: κου‧σού‧ρι

Noun

κουσούρι • (kousoúri) n

1. shortcoming (usually for a person)

Declension

Declension of κουσούρι

	singular	plural
nominative	κουσούρι •	κουσούρια •
genitive	κουσουριού •	κουσουριών •
accusative	κουσούρι •	κουσούρια •
vocative	κουσούρι •	κουσούρια •

Synonyms

• ελάττωμα n (eláttoma)