κύνεσσιν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ký.nes.sin/ → /ˈcy.nes.sin/ → /ˈci.ne.sin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ký.nes.sin/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈky.nes.sin/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈcy.nes.sin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈcy.nes.sin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈci.ne.sin/

Noun

κύνεσσιν • (kúnessin)

1. dative plural of κύων (kúōn)