λάριξ
Ancient Greek edit
Etymology edit
Possibly from Gaulish, itself from Proto-Celtic *daru.
Pronunciation edit
- (5th BCE Attic) IPA(key): /lá.riks/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈla.riks/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈla.riks/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈla.riks/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈla.riks/
Noun edit
λάριξ • (lárix) m (genitive λάρῐκος); third declension
Inflection edit
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ λάρῐξ hē lárix |
τὼ λάρῐκε tṑ lárike |
αἱ λάρῐκες hai lárikes | ||||||||||
Genitive | τῆς λάρῐκος tês lárikos |
τοῖν λαρῐ́κοιν toîn laríkoin |
τῶν λαρῐ́κων tôn laríkōn | ||||||||||
Dative | τῇ λάρῐκῐ têi láriki |
τοῖν λαρῐ́κοιν toîn laríkoin |
ταῖς λάρῐξῐ / λάρῐξῐν taîs lárixi(n) | ||||||||||
Accusative | τὴν λάρῐκᾰ tḕn lárika |
τὼ λάρῐκε tṑ lárike |
τᾱ̀ς λάρῐκᾰς tā̀s lárikas | ||||||||||
Vocative | λάρῐξ lárix |
λάρῐκε lárike |
λάρῐκες lárikes | ||||||||||
Notes: |
|
Descendants edit
- → Latin: larix
- → Lombard: larez
- → Basque: laritz
- → Catalan: làrix
- → Dutch: lariks
- → Georgian: ლარიქსი (lariksi)
- → Greek: λάρικας (lárikas)
- → Irish: learóg
- → Italian: larice
- → Portuguese: lariço
- → Romanian: larice
- → Scottish Gaelic: learag
- → Spanish: lárice
- → Translingual: Larix
- → Proto-West Germanic: *larikā (see there for further descendants)
- → Serbo-Croatian: ariš
- → Translingual: Larix
Further reading edit
- “λάριξ”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- λάριξ in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette