λαθραίος

Greek

Etymology

From Ancient Greek λαθραῖος (lathraîos).

Pronunciation

• IPA^(key): /la.ˈθɾe.os/
• Hyphenation: λα‧θραί‧ος

Adjective

λαθραίος • (lathraíos) m (feminine λαθραία, neuter λαθραίο)

1. illegal, smuggled
2. stealthy, clandestine

Declension

Declension of λαθραίος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	λαθραίος •	λαθραία •	λαθραίο •	λαθραίοι •	λαθραίες •	λαθραία •
genitive	λαθραίου •	λαθραίας •	λαθραίου •	λαθραίων •	λαθραίων •	λαθραίων •
accusative	λαθραίο •	λαθραία •	λαθραίο •	λαθραίους •	λαθραίες •	λαθραία •
vocative	λαθραίε •	λαθραία •	λαθραίο •	λαθραίοι •	λαθραίες •	λαθραία •

Derived terms

• λαθρέμπορος m (lathrémporos, “smuggler”)