λατρευτικός

Greek

Etymology

Learned borrowing from Byzantine Greek λατρευτικός (latreutikós), from Koine Greek λατρευτικός (latreutikós, “servile”).

Pronunciation

• IPA^(key): /la.tɾef.tiˈkos/
• Hyphenation: λα‧τρευ‧τι‧κός

Adjective

λατρευτικός • (latreftikós) m (feminine λατρευτική, neuter λατρευτικό)

1. (religion) devotional, adorational, of worship

Declension

Declension of λατρευτικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	λατρευτικός •	λατρευτική •	λατρευτικό •	λατρευτικοί •	λατρευτικές •	λατρευτικά •
genitive	λατρευτικού •	λατρευτικής •	λατρευτικού •	λατρευτικών •	λατρευτικών •	λατρευτικών •
accusative	λατρευτικό •	λατρευτική •	λατρευτικό •	λατρευτικούς •	λατρευτικές •	λατρευτικά •
vocative	λατρευτικέ •	λατρευτική •	λατρευτικό •	λατρευτικοί •	λατρευτικές •	λατρευτικά •

Related terms

• see: λατρεύω (latrévo)