λούσας

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /lǔː.saːs/ → /ˈlu.sas/ → /ˈlu.sas/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /lǔː.saːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈlu.sas/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈlu.sas/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈlu.sas/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈlu.sas/

Participle

λούσᾱς • (loúsās) m (feminine λούσᾱσᾰ, neuter λοῦσᾰν); first/third declension

1. aorist active participle of λούω (loúō)

Declension

First and third declension of λούσᾱς; λούσᾱσᾰ; λοῦσᾰν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		λούσᾱς loúsās	λούσᾱσᾰ loúsāsa	λοῦσᾰν loûsan		λούσᾰντε loúsante	λουσᾱ́σᾱ lousā́sā	λούσᾰντε loúsante		λούσᾰντες loúsantes	λούσᾱσαι loúsāsai	λούσᾰντᾰ loúsanta
Genitive		λούσᾰντος loúsantos	λουσᾱ́σης lousā́sēs	λούσᾰντος loúsantos		λουσᾰ́ντοιν lousántoin	λουσᾱ́σαιν lousā́sain	λουσᾰ́ντοιν lousántoin		λουσᾰ́ντων lousántōn	λουσᾱσῶν lousāsôn	λουσᾰ́ντων lousántōn
Dative		λούσᾰντῐ loúsanti	λουσᾱ́σῃ lousā́sēi	λούσᾰντῐ loúsanti		λουσᾰ́ντοιν lousántoin	λουσᾱ́σαιν lousā́sain	λουσᾰ́ντοιν lousántoin		λούσᾱσῐ / λούσᾱσῐν loúsāsi(n)	λουσᾱ́σαις lousā́sais	λούσᾱσῐ / λούσᾱσῐν loúsāsi(n)
Accusative		λούσᾰντᾰ loúsanta	λούσᾱσᾰν loúsāsan	λοῦσᾰν loûsan		λούσᾰντε loúsante	λουσᾱ́σᾱ lousā́sā	λούσᾰντε loúsante		λούσᾰντᾰς loúsantas	λουσᾱ́σᾱς lousā́sās	λούσᾰντᾰ loúsanta
Vocative		λούσᾱς loúsās	λούσᾱσᾰ loúsāsa	λοῦσᾰν loûsan		λούσᾰντε loúsante	λουσᾱ́σᾱ lousā́sā	λούσᾰντε loúsante		λούσᾰντες loúsantes	λούσᾱσαι loúsāsai	λούσᾰντᾰ loúsanta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		λουσᾰ́ντως lousántōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.