λυσέρωτα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /lyˈse.ro.ta/ → /liˈse.ro.ta/

• (4^th CE Koine) IPA^(key): /lyˈse.ro.ta/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /lyˈse.ro.ta/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /liˈse.ro.ta/

Noun

λῡσέρωτᾰ • (lūsérōta) m (Koine)

1. accusative singular of λῡσέρως (lūsérōs)