λυσέρωτε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /lyˈse.ro.te/ → /liˈse.ro.te/

• (4^th CE Koine) IPA^(key): /lyˈse.ro.te/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /lyˈse.ro.te/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /liˈse.ro.te/

Noun

λῡσέρωτε • (lūsérōte) m (Koine)

1. nominative/accusative/vocative dual of λῡσέρως (lūsérōs)