λυσέρωτι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /lyˈse.ro.ti/ → /liˈse.ro.ti/

• (4^th CE Koine) IPA^(key): /lyˈse.ro.ti/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /lyˈse.ro.ti/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /liˈse.ro.ti/

Noun

λῡσέρωτῐ • (lūsérōti) m (Koine)

1. dative singular of λῡσέρως (lūsérōs)