λυσέρωτος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /lyˈse.ro.tos/ → /liˈse.ro.tos/

• (4^th CE Koine) IPA^(key): /lyˈse.ro.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /lyˈse.ro.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /liˈse.ro.tos/

Noun

λῡσέρωτος • (lūsérōtos) m (Koine)

1. genitive singular of λῡσέρως (lūsérōs)