λόφου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ló.pʰuː/ → /ˈlo.ɸu/ → /ˈlo.fu/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ló.pʰuː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈlo.pʰu/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈlo.ɸu/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈlo.fu/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈlo.fu/

Noun

λόφου • (lóphou)

1. genitive singular of λόφος (lóphos)

Greek

Noun

λόφου • (lófou) m

1. Genitive singular form of λόφος (lófos).