μεγαλομάρτυρας

Greek

Etymology

Learnedly, from Hellenistic Koine Greek μεγαλομάρτυρα (megalomártura), accusative singular of μεγαλομάρτυς (megalomártus). By surface analysis, μεγαλο- (“great”) +‎ μάρτυρας (“martyr; witness”).

Pronunciation

• IPA^(key): /me.ɣa.loˈmaɾ.ti.ɾas/
• Hyphenation: με‧γα‧λο‧μάρ‧τυ‧ρας

Noun

μεγαλομάρτυρας • (megalomártyras) m or f (plural μεγαλομάρτυρες)

1. (Eastern Orthodoxy) great martyr

Declension

declension of μεγαλομάρτυρας

case     \     number	singular	plural
nominative	μεγαλομάρτυρας •	μεγαλομάρτυρες •
genitive	μεγαλομάρτυρα •	μεγαλομαρτύρων •
accusative	μεγαλομάρτυρα •	μεγαλομάρτυρες •
vocative	μεγαλομάρτυρα •	μεγαλομάρτυρες •
Feminine singular genitive: μεγαλομάρτυρος (megalomártyros), also formal masculine.

Related terms

• see: μάρτυρας f (mártyras, “witness; martyr”)