μειδάω

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *smey-. Cognates include Latin miror, comis, Sanskrit स्मयते (smáyate), Old Norse *smīla (English smile).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /meː.dá.ɔː/ → /miˈða.o/ → /miˈða.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /meː.dá.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /miˈda.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /miˈða.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /miˈða.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /miˈða.o/

Verb

μειδᾰ́ω • (meidáō)

1. (Epic verb) to smile
   • 411 BCE, Aristophanes, Thesmophoriazusae 513
   • 750 BCE – 650 BCE, Hesiod, The Shield of Heracles 115
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 1.595
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 5.426
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 7.212
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 21.491
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 23.786
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 4.609
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 20.301
   • 125 CE – 200 CE, Lucian, Dialogues of the Gods 20.11
   • 125 CE – 200 CE, Lucian, Dialogues of the Courtesans 3.2
   • 428 BCE – 347 BCE, Plato 2.172b
   • 428 BCE – 347 BCE, Plato, Phaedo 86d
   • 386 BCE – 367 BCE, Plato, Parmenides 130a
   • 300 CE – 400 CE, Quintus Smyrnaeus, Posthomerica 9.117
   • 630 BCE – 570 BCE, Sappho, Collected Works 1.14
   • 7th–6th centuries BC, Homeric Hymn to Demeter 204
   • Second Homeric Hymn to Dionysus 14

Usage notes

The regular formation only occurs in the aorist active third-person indicative and aorist active non-finite forms. All other forms come from μειδιάω (meidiáō).

Inflection

   Present: μειδιᾰ́ω (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μειδιᾰ́ω	μειδιᾰ́εις	μειδιᾰ́ει	μειδιᾰ́ετον	μειδιᾰ́ετον	μειδιᾰ́ομεν	μειδιᾰ́ετε	μειδιᾰ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	μειδιᾰ́ω	μειδιᾰ́ῃς	μειδιᾰ́ῃ	μειδιᾰ́ητον	μειδιᾰ́ητον	μειδιᾰ́ωμεν	μειδιᾰ́ητε	μειδιᾰ́ωσῐ(ν)
	optative	μειδιᾰ́οιμῐ	μειδιᾰ́οις	μειδιᾰ́οι	μειδιᾰ́οιτον	μειδιᾰοίτην	μειδιᾰ́οιμεν	μειδιᾰ́οιτε	μειδιᾰ́οιεν
	imperative		μειδίᾰε	μειδιᾰέτω	μειδιᾰ́ετον	μειδιᾰέτων		μειδιᾰ́ετε	μειδιᾰόντων
		active
infinitive		μειδιᾰ́ειν
participle	m	μειδιᾰ́ων
	f	μειδιᾰ́ουσᾰ
	n	μειδιᾰ́ον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: μειδιῶ (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μειδιῶ	μειδιᾷς	μειδιᾷ	μειδιᾶτον	μειδιᾶτον	μειδιῶμεν	μειδιᾶτε	μειδιῶσῐ(ν)
	subjunctive	μειδιῶ	μειδιᾷς	μειδιᾷ	μειδιᾶτον	μειδιᾶτον	μειδιῶμεν	μειδιᾶτε	μειδιῶσῐ(ν)
	optative	μειδιῴην, μειδιῷμῐ	μειδιῴης, μειδιῷς	μειδιῴη, μειδιῷ	μειδιῷτον, μειδιῴητον	μειδιῴτην, μειδιῳήτην	μειδιῷμεν, μειδιῴημεν	μειδιῷτε, μειδιῴητε	μειδιῷεν, μειδιῴησᾰν
	imperative		μειδίᾱ	μειδιᾱ́τω	μειδιᾶτον	μειδιᾱ́των		μειδιᾶτε	μειδιώντων
		active
infinitive		μειδιᾶν
participle	m	μειδιῶν
	f	μειδιῶσᾰ
	n	μειδιῶν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐμειδίᾰον (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμειδίᾰον	ἐμειδίᾰες	ἐμειδίᾰε(ν)	ἐμειδιᾰ́ετον	ἐμειδιᾰέτην	ἐμειδιᾰ́ομεν	ἐμειδιᾰ́ετε	ἐμειδίᾰον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐμειδίων (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμειδίων	ἐμειδίᾱς	ἐμειδίᾱ	ἐμειδιᾶτον	ἐμειδιᾱ́την	ἐμειδιῶμεν	ἐμειδιᾶτε	ἐμειδίων
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: μειδιάασκον (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μειδιάασκον	μειδιάασκες	μειδιάασκε(ν)	μειδιαάσκετον	μειδιαασκέτην	μειδιαάσκομεν	μειδιαάσκετε	μειδιάασκον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐμειδίᾱσᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμειδίᾱσᾰ	ἐμειδίᾱσᾰς	ἐμειδίᾱσε(ν)	ἐμειδιᾱ́σᾰτον	ἐμειδιᾱσᾰ́την	ἐμειδιᾱ́σᾰμεν	ἐμειδιᾱ́σᾰτε	ἐμειδίᾱσᾰν
	subjunctive	μειδιᾱ́σω	μειδιᾱ́σῃς	μειδιᾱ́σῃ	μειδιᾱ́σητον	μειδιᾱ́σητον	μειδιᾱ́σωμεν	μειδιᾱ́σητε	μειδιᾱ́σωσῐ(ν)
	optative	μειδιᾱ́σαιμῐ	μειδιᾱ́σειᾰς, μειδιᾱ́σαις	μειδιᾱ́σειε(ν), μειδιᾱ́σαι	μειδιᾱ́σαιτον	μειδιᾱσαίτην	μειδιᾱ́σαιμεν	μειδιᾱ́σαιτε	μειδιᾱ́σειᾰν, μειδιᾱ́σαιεν
	imperative		μειδίᾱσον	μειδιᾱσᾰ́τω	μειδιᾱ́σᾰτον	μειδιᾱσᾰ́των		μειδιᾱ́σᾰτε	μειδιᾱσᾰ́ντων
		active
infinitive		μειδιᾶσαι
participle	m	μειδιᾱ́σᾱς
	f	μειδιᾱ́σᾱσᾰ
	n	μειδιᾶσᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: μείδησᾰ (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μείδησᾰ	μείδησᾰς	μείδησε(ν)	μειδήσᾰτον	μειδησᾰ́την	μειδήσᾰμεν	μειδήσᾰτε	μείδησᾰν
	subjunctive	μειδήσω, μειδήσωμῐ	μειδήσῃς, μειδήσῃσθᾰ	μειδήσῃ, μειδήσῃσῐ	μειδήσητον	μειδήσητον	μειδήσωμεν	μειδήσητε	μειδήσωσῐ(ν)
	optative	μειδήσαιμῐ	μειδήσαις, μειδήσαισθᾰ, μειδήσειᾰς	μειδήσειε(ν), μειδήσαι	μειδησεῖτον	μειδησείτην	μειδησεῖμεν	μειδησεῖτε	μειδησεῖεν
	imperative		μείδησον	μειδησᾰ́τω	μειδήσᾰτον	μειδησᾰ́των		μειδήσᾰτε	μειδησᾰ́ντων
		active
infinitive		μειδῆσαι/μειδησᾰ́μεν/μειδησᾰμέναι
participle	m	μειδήσᾱς
	f	μειδήσᾱσᾰ
	n	μειδῆσᾰν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• διαμειδιάω (diameidiáō)
• ἐμμειδιάω (emmeidiáō)
• ἐπιμειδάω (epimeidáō)
• ἐπιμειδιάω (epimeidiáō)
• καταμειδιάω (katameidiáō)
• προσμειδιάω (prosmeidiáō)
• ὑπομειδιάω (hupomeidiáō)
• φιλομμειδής (philommeidḗs)

Related terms

• ἀμειδίᾱτος (ameidíātos)
• μείδημα (meídēma)
• μειδίᾱμα (meidíāma)
• μειδίᾱσμα (meidíāsma)
• μειδιᾱσμός (meidiāsmós)
• μειδιαστικός (meidiastikós)

References

• “μειδάω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “μειδάω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “μειδάω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• μειδάω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette