μελετηρός

Greek

Adjective

μελετηρός • (meletirós) m (feminine μελετηρή, neuter μελετηρό)

1. studious (given to reading and learning)

Declension

declension of μελετηρός

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	μελετηρός •	μελετηρή •	μελετηρό •	μελετηροί •	μελετηρές •	μελετηρά •
genitive	μελετηρού •	μελετηρής •	μελετηρού •	μελετηρών •	μελετηρών •	μελετηρών •
accusative	μελετηρό •	μελετηρή •	μελετηρό •	μελετηρούς •	μελετηρές •	μελετηρά •
vocative	μελετηρέ •	μελετηρή •	μελετηρό •	μελετηροί •	μελετηρές •	μελετηρά •
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο μελετηρός, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο μελετηρός (o pio meletirós), etc.)

See also

• σκεπτικός (skeptikós, “contemplative, thoughtful”)