μενουσῶν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /me.nuː.sɔ̂ːn/ → /me.nuˈson/ → /me.nuˈson/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /me.nuː.sɔ̂ːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /me.nuˈson/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /me.nuˈson/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /me.nuˈson/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /me.nuˈson/

Participle

μενουσῶν • (menousôn)

1. feminine genitive plural of μένων (ménōn)