μενούσῃ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /me.nǔː.sɛːi̯/ → /meˈnu.si/ → /meˈnu.si/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /me.nǔː.sɛːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /meˈnu.se̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /meˈnu.si/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /meˈnu.si/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /meˈnu.si/

Participle

μενούσῃ • (menoúsēi)

1. feminine dative singular of μένων (ménōn)