μενόντων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /me.nón.tɔːn/ → /meˈnon.ton/ → /meˈnon.don/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /me.nón.tɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /meˈnon.ton/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /meˈnon.ton/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /meˈnon.ton/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /meˈnon.don/

Participle

μενόντων • (menóntōn)

1. masculine/neuter genitive plural of μένων (ménōn)