μετάταξις

Ancient Greek

Etymology

From μετατάσσω (metatássō, “to transpose”) +‎ -σις (-sis).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /me.tá.tak.sis/ → /meˈta.tak.sis/ → /meˈta.tak.sis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /me.tá.tak.sis/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /meˈta.tak.sis/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /meˈta.tak.sis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /meˈta.tak.sis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /meˈta.tak.sis/

Noun

μετᾰ́τᾰξῐς • (metátaxis) f (genitive μετᾰτᾰ́ξεως); third declension

1. change in the order of battle

Inflection

Third declension of ἡ μετᾰ́τᾰξῐς; τῆς μετᾰτᾰ́ξεως (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ μετᾰ́τᾰξῐς hē metátaxis	τὼ μετᾰτᾰ́ξει tṑ metatáxei	αἱ μετᾰτᾰ́ξεις hai metatáxeis
Genitive	τῆς μετᾰτᾰ́ξεως tês metatáxeōs	τοῖν μετᾰτᾰξέοιν toîn metataxéoin	τῶν μετᾰτᾰ́ξεων tôn metatáxeōn
Dative	τῇ μετᾰτᾰ́ξει têi metatáxei	τοῖν μετᾰτᾰξέοιν toîn metataxéoin	ταῖς μετᾰτᾰ́ξεσῐ / μετᾰτᾰ́ξεσῐν taîs metatáxesi(n)
Accusative	τὴν μετᾰ́τᾰξῐν tḕn metátaxin	τὼ μετᾰτᾰ́ξει tṑ metatáxei	τᾱ̀ς μετᾰτᾰ́ξεις tā̀s metatáxeis
Vocative	μετᾰ́τᾰξῐ metátaxi	μετᾰτᾰ́ξει metatáxei	μετᾰτᾰ́ξεις metatáxeis
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “μετάταξις”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• μετάταξις in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• μετάταξις in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften