μεταμέλεια

Ancient Greek

Etymology

From μετάμελος (metámelos) +‎ -εια (-eia), from μέλω (mélō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /me.ta.mé.leː.a/ → /me.taˈme.li.a/ → /me.taˈme.li.a/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /me.ta.mé.leː.a/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /me.taˈme.li.a/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /me.taˈme.li.a/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /me.taˈme.li.a/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /me.taˈme.li.a/

Noun

μετᾰμέλειᾰ • (metaméleia) f (genitive μετᾰμελείᾱς); first declension

1. change of purpose, regret, repentance

Declension

First declension of ἡ μετᾰμέλειᾰ; τῆς μετᾰμελείᾱς (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ μετᾰμέλειᾰ hē metaméleia	τὼ μετᾰμελείᾱ tṑ metameleíā	αἱ μετᾰμέλειαι hai metaméleiai
Genitive	τῆς μετᾰμελείᾱς tês metameleíās	τοῖν μετᾰμελείαιν toîn metameleíain	τῶν μετᾰμελειῶν tôn metameleiôn
Dative	τῇ μετᾰμελείᾳ têi metameleíāi	τοῖν μετᾰμελείαιν toîn metameleíain	ταῖς μετᾰμελείαις taîs metameleíais
Accusative	τὴν μετᾰμέλειᾰν tḕn metaméleian	τὼ μετᾰμελείᾱ tṑ metameleíā	τᾱ̀ς μετᾰμελείᾱς tā̀s metameleíās
Vocative	μετᾰμέλειᾰ metaméleia	μετᾰμελείᾱ metameleíā	μετᾰμέλειαι metaméleiai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• μεταμέλεια in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “μεταμέλεια”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • change idem, page 123.
  • compunction idem, page 154.
  • contrition idem, page 170.
  • penance idem, page 602.
  • penitence idem, page 603.
  • regret idem, page 687.
  • remorse idem, page 693.
  • repentance idem, page 696.
  • ruefulness idem, page 724.
  • searching idem, page 746.
  • sorrow idem, page 795.
  • twinge idem, page 903.