μονομαχία
Greek edit
Etymology edit
from Ancient Greek μονομαχία (monomakhía); μόνος (mónos, “single, alone”) + μάχομαι (mákhomai, “fight”).
Noun edit
μονομαχία • (monomachía) f (plural μονομαχίες)
- duel, joust
- dogfight (air combat)
- (figurative) confrontation (between two people or groups)
Declension edit
declension of μονομαχία
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | μονομαχία • | μονομαχίες • |
| genitive | μονομαχίας • | μονομαχιών • |
| accusative | μονομαχία • | μονομαχίες • |
| vocative | μονομαχία • | μονομαχίες • |
Related terms edit
- μονομάχος m (monomáchos, “gladiator, duellist”)