μπεσαλής

Greek

Etymology

From μπέσα (bésa) +‎ -αλής (-alís).

Noun

μπεσαλής • (besalís) m (plural μπεσαλήδες, feminine μπεσαλού)

1. trustworthy person

   Antonym: μπαμπέσης (bampésis)

Declension

Declension of μπεσαλής

	singular	plural
nominative	μπεσαλής •	μπεσαλήδες •
genitive	μπεσαλή •	μπεσαλήδων •
accusative	μπεσαλή •	μπεσαλήδες •
vocative	μπεσαλή •	μπεσαλήδες •

Derived terms

• μπεσαλίδικος (besalídikos)

 

Descendants

• → Aromanian: besalã

References

• “μπεσαλής”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998