μπεσαλής
Greek edit
Etymology edit
From μπέσα (bésa) + -αλής (-alís).
Noun edit
μπεσαλής • (besalís) m (plural μπεσαλήδες, feminine μπεσαλού)
- trustworthy person
- Antonym: μπαμπέσης (bampésis)
Declension edit
declension of μπεσαλής
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | μπεσαλής • | μπεσαλήδες • |
| genitive | μπεσαλή • | μπεσαλήδων • |
| accusative | μπεσαλή • | μπεσαλήδες • |
| vocative | μπεσαλή • | μπεσαλήδες • |
Derived terms edit
- μπεσαλίδικος (besalídikos)
Descendants edit
- → Aromanian: besalã
References edit
- μπεσαλής - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.