μόνης

See also: μονής

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /mó.nɛːs/ → /ˈmo.nis/ → /ˈmo.nis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /mó.nɛːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈmo.ne̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈmo.nis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈmo.nis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈmo.nis/

Adjective

μόνης • (mónēs)

1. feminine genitive singular of μόνος (mónos)

Greek

Adjective

μόνης • (mónis)

1. Genitive feminine singular form of μόνος (mónos).