νεικείων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /neː.kěː.ɔːn/ → /niˈci.on/ → /niˈci.on/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /neː.kěː.ɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /niˈki.on/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /niˈci.on/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /niˈci.on/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /niˈci.on/

Participle

νεικείων • (neikeíōn) m (feminine νεικείουσᾰ, neuter νεικεῖον); first/third declension

1. present active participle of νεικείω (neikeíō)

Declension

First and third declension of νεικείων; νεικείουσᾰ; νεικεῖον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		νεικείων neikeíōn	νεικείουσᾰ neikeíousa	νεικεῖον neikeîon		νεικείοντε neikeíonte	νεικειούσᾱ neikeioúsā	νεικείοντε neikeíonte		νεικείοντες neikeíontes	νεικείουσαι neikeíousai	νεικείοντᾰ neikeíonta
Genitive		νεικείοντος neikeíontos	νεικειούσης neikeioúsēs	νεικείοντος neikeíontos		νεικειόντοιν neikeióntoin	νεικειούσαιν neikeioúsain	νεικειόντοιν neikeióntoin		νεικειόντων neikeióntōn	νεικειουσῶν neikeiousôn	νεικειόντων neikeióntōn
Dative		νεικείοντῐ neikeíonti	νεικειούσῃ neikeioúsēi	νεικείοντῐ neikeíonti		νεικειόντοιν neikeióntoin	νεικειούσαιν neikeioúsain	νεικειόντοιν neikeióntoin		νεικείουσῐ / νεικείουσῐν neikeíousi(n)	νεικειούσαις neikeioúsais	νεικείουσῐ / νεικείουσῐν neikeíousi(n)
Accusative		νεικείοντᾰ neikeíonta	νεικείουσᾰν neikeíousan	νεικεῖον neikeîon		νεικείοντε neikeíonte	νεικειούσᾱ neikeioúsā	νεικείοντε neikeíonte		νεικείοντᾰς neikeíontas	νεικειούσᾱς neikeioúsās	νεικείοντᾰ neikeíonta
Vocative		νεικείων neikeíōn	νεικείουσᾰ neikeíousa	νεικεῖον neikeîon		νεικείοντε neikeíonte	νεικειούσᾱ neikeioúsā	νεικείοντε neikeíonte		νεικείοντες neikeíontes	νεικείουσαι neikeíousai	νεικείοντᾰ neikeíonta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		νεικειόντως neikeióntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.