νοήσας

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /no.ɛ̌ː.saːs/ → /noˈi.sas/ → /noˈi.sas/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /no.ɛ̌ː.saːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /noˈe̝.sas/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /noˈi.sas/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /noˈi.sas/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /noˈi.sas/

Participle

νοήσᾱς • (noḗsās) m (feminine νοήσᾱσᾰ, neuter νοῆσᾰν); first/third declension

1. aorist active participle of νοέω (noéō)

Declension

First and third declension of νοήσᾱς; νοήσᾱσᾰ; νοῆσᾰν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		νοήσᾱς noḗsās	νοήσᾱσᾰ noḗsāsa	νοῆσᾰν noêsan		νοήσᾰντε noḗsante	νοησᾱ́σᾱ noēsā́sā	νοήσᾰντε noḗsante		νοήσᾰντες noḗsantes	νοήσᾱσαι noḗsāsai	νοήσᾰντᾰ noḗsanta
Genitive		νοήσᾰντος noḗsantos	νοησᾱ́σης noēsā́sēs	νοήσᾰντος noḗsantos		νοησᾰ́ντοιν noēsántoin	νοησᾱ́σαιν noēsā́sain	νοησᾰ́ντοιν noēsántoin		νοησᾰ́ντων noēsántōn	νοησᾱσῶν noēsāsôn	νοησᾰ́ντων noēsántōn
Dative		νοήσᾰντῐ noḗsanti	νοησᾱ́σῃ noēsā́sēi	νοήσᾰντῐ noḗsanti		νοησᾰ́ντοιν noēsántoin	νοησᾱ́σαιν noēsā́sain	νοησᾰ́ντοιν noēsántoin		νοήσᾱσῐ / νοήσᾱσῐν noḗsāsi(n)	νοησᾱ́σαις noēsā́sais	νοήσᾱσῐ / νοήσᾱσῐν noḗsāsi(n)
Accusative		νοήσᾰντᾰ noḗsanta	νοήσᾱσᾰν noḗsāsan	νοῆσᾰν noêsan		νοήσᾰντε noḗsante	νοησᾱ́σᾱ noēsā́sā	νοήσᾰντε noḗsante		νοήσᾰντᾰς noḗsantas	νοησᾱ́σᾱς noēsā́sās	νοήσᾰντᾰ noḗsanta
Vocative		νοήσᾱς noḗsās	νοήσᾱσᾰ noḗsāsa	νοῆσᾰν noêsan		νοήσᾰντε noḗsante	νοησᾱ́σᾱ noēsā́sā	νοήσᾰντε noḗsante		νοήσᾰντες noḗsantes	νοήσᾱσαι noḗsāsai	νοήσᾰντᾰ noḗsanta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		νοησᾰ́ντως noēsántōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.