νυγείς

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ny.ɡěːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /nyˈɡis/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /nyˈʝis/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /nyˈʝis/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /niˈʝis/

Participle

νῠγείς • (nugeís) m (feminine νῠγεῖσᾰ, neuter νῠγέν); first/third declension

aorist passive participle of νῠ́σσω (nússō)

Declension

First and third declension of νῠγείς; νῠγεῖσᾰ; νῠγέν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	νῠγείς nugeís	νῠγεῖσᾰ nugeîsa	νῠγέν nugén	νῠγέντε nugénte	νῠγείσᾱ nugeísā	νῠγέντε nugénte	νῠγέντες nugéntes	νῠγεῖσαι nugeîsai	νῠγέντᾰ nugénta
Genitive	νῠγέντος nugéntos	νῠγείσης nugeísēs	νῠγέντος nugéntos	νῠγέντοιν nugéntoin	νῠγείσαιν nugeísain	νῠγέντοιν nugéntoin	νῠγέντων nugéntōn	νῠγεισῶν nugeisôn	νῠγέντων nugéntōn
Dative	νῠγέντῐ nugénti	νῠγείσῃ nugeísēi	νῠγέντῐ nugénti	νῠγέντοιν nugéntoin	νῠγείσαιν nugeísain	νῠγέντοιν nugéntoin	νῠγεῖσῐ / νῠγεῖσῐν nugeîsi(n)	νῠγείσαις nugeísais	νῠγεῖσῐ / νῠγεῖσῐν nugeîsi(n)
Accusative	νῠγέντᾰ nugénta	νῠγεῖσᾰν nugeîsan	νῠγέν nugén	νῠγέντε nugénte	νῠγείσᾱ nugeísā	νῠγέντε nugénte	νῠγέντᾰς nugéntas	νῠγείσᾱς nugeísās	νῠγέντᾰ nugénta
Vocative	νῠγείς nugeís	νῠγεῖσᾰ nugeîsa	νῠγέν nugén	νῠγέντε nugénte	νῠγείσᾱ nugeísā	νῠγέντε nugénte	νῠγέντες nugéntes	νῠγεῖσαι nugeîsai	νῠγέντᾰ nugénta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	νῠγέντως nugéntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.