νύξ

See also: Νύξ

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Hellenic *nokʷts, from Proto-Indo-European *nókʷts. Cognates include Latin nox, Sanskrit नक्ति (nákti) and Old English niht (English night).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /nýks/ → /nyks/ → /niks/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /nýks/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /nyks/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /nyks/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /nyks/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /niks/

Noun

νῠ́ξ • (núx) f (genitive νῠκτός); third declension

1. night

Inflection

Third declension of ἡ νῠ́ξ; τῆς νῠκτός (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ νῠ́ξ hē núx	τὼ νῠ́κτε tṑ núkte	αἱ νῠ́κτες hai núktes
Genitive	τῆς νῠκτός tês nuktós	τοῖν νῠκτοῖν toîn nuktoîn	τῶν νῠκτῶν tôn nuktôn
Dative	τῇ νῠκτῐ́ têi nuktí	τοῖν νῠκτοῖν toîn nuktoîn	ταῖς νῠξῐ́ / νῠξῐ́ν taîs nuxí(n)
Accusative	τὴν νῠ́κτᾰ tḕn núkta	τὼ νῠ́κτε tṑ núkte	τᾱ̀ς νῠ́κτᾰς tā̀s núktas
Vocative	νῠ́ξ núx	νῠ́κτε núkte	νῠ́κτες núktes
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• νυκταλωπία (nuktalōpía)
• νυκτάλωψ (nuktálōps)
• νυκτερίς (nukterís)
• νυκτηγορέω (nuktēgoréō)
• νυκτηγορία (nuktēgoría)
• νυκτηρεφής (nuktērephḗs)
• νυκτίβρομος (nuktíbromos)
• νυκτίπλαγκτος (nuktíplanktos)
• νυκτιπλανής (nuktiplanḗs)
• νυκτιπόλος (nuktipólos)
• νυκτίσεμνος (nuktísemnos)
• νυκτιφαής (nuktiphaḗs)
• νυκτίφαντος (nuktíphantos)
• νυκτίφοιτος (nuktíphoitos)
• νῠκτοφῠ́λᾰξ (nuktophúlax)
• νυχθήμερον (nukhthḗmeron)
• νυχθήμερος (nukhthḗmeros)
• παννύχιος (pannúkhios)

 

Descendants

• Greek: νυξ (nyx), νύκτα (nýkta), νύχτα (nýchta)
• Italiot Greek: νύφτα
• Mariupol Greek: ны́хта (nýxta)
• Tsakonian: νιούτθα (nioúttha)

References

• “νύξ”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,018