ξείνοιο

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ksěː.noi̯.o/ → /ˈksi.ny.o/ → /ˈksi.ni.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ksěː.noi̯.o/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈksi.ny.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈksi.ny.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈksi.ny.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈksi.ni.o/

Adjective

ξείνοιο • (xeínoio)

1. (Epic) masculine/neuter genitive singular of ξεῖνος (xeînos)

Noun

ξείνοιο • (xeínoio)

1. (Epic) genitive singular of ξεῖνος (xeînos)