ξυγκείμενε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ksyŋ.kěː.me.ne/ → /ksyɲˈɟi.me.ne/ → /ksiɲˈɟi.me.ne/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ksyŋ.kěː.me.ne/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ksyŋˈki.me.ne/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ksyɲˈɟi.me.ne/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ksyɲˈɟi.me.ne/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ksiɲˈɟi.me.ne/

Participle

ξυγκείμενε • (xunkeímene)

1. masculine vocative singular of ξυγκείμενος (xunkeímenos)